Amaç: Bu çalışmada; diabetes mellituslu hastalarda diyabetik ayak ülserlerine eşlik eden cilt lezyonlarının klinik spektrumunun ve insidansının belirlenmesi ve lezyonların Wagner sınıflaması ile ilişkisinin araştırılması amaçlanmıştır. Yöntemler: Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Endokrinoloji Bilim Dalı Diyabetik Ayak Polikliniği’nde diyabetik ayak ülseri tanısı ile izlenen 120 hasta retrospektif olarak incelendi. Wagner sınıflamasına göre belirlenen diyabetik ayak ülser derecesi, yara tedavisi, dermatolojik muayene ile belirlenen cilt lezyon karakteri ve sayısı, glisemik kontrol ve komplikasyonlar kaydedildi. Bulgular: 120 hastanın 57’si kadın, 63’ü erkek, ortalama yaşları 59,32±12,53 yıl, ortalama diyabet süreleri 15,31±8,61 yıldı. Ortalama HbA1c düzeyi %9,12±2,06 idi. Hastaların %34.1’inde osteomyelit, %55’inde en az bir deri lezyonu [en sık Tinea unguium (%47.3)] saptanmıştı. Deri lezyonu olan hastaların %87,8’ini Wagner evre 1, 2, 3 diyabetik ayak ülseri olan hastalar oluşturuyordu, yarıya yakınında (%42,4) evre 3 diyabetik ayak ülseri mevcuttu. Cilt lezyonu bulunan hastalarda anlamlı olarak antibiyotik tedavisi alma sıklığının, amputasyon oranının yüksek, yara bakım süresinin uzun olduğu görüldü (p<0.05). Sonuç: Cilt lezyonları diyabetik ayak ülserlerine sıklıkla eşlik etmektedir. Wagner evre 1 ve 3 diyabetik ayak ülserlerinde cilt lezyonlarına daha çok rastlanmıştır. Cilt lezyonu varlığında yara bakım süresinin uzadığı, amputasyon oranının arttığı görülmektedir. Morbiditeyi önlemek ve tedavi maliyetini azaltmak için yara tedavisine ek olarak cilt lezyonlarının dikkatlice incelenip zamanında tedavi edilmesi gerekmektedir.
Alan : Sağlık Bilimleri
Dergi Türü : Uluslararası
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|