Görüntüleme
7
Tek ürüne dayalı üretim yapılan tarımsal alanlarda toprağın bazı özelliklerinde görülen olumsuzluklar yanında kış aylarında kısa süreli nadas yapılması bu alanlardan elde edilecek faydayı azaltmaktadır. Ege Bölgesi ekolojik koşullarında bu tür üretime pamuk-pamuk ve mısır-mısır üretim deseni örnek verilebilir. Son yıllarda sürdürülebilir tarım anlayışının benimsenmesi ile kışlık tek yıllık yem bitkilerinin kullanılması bu durumu önleme açısından oldukça önemlidir. Yem bezelyesinin üretim desenlerine alınması ile yılda ikili üretimin tercih edilmesi hem toprağın özelliklerine hem de kaliteli kaba yem kaynağı varlığımıza olumlu katkı sağlamaktadır. Bu bilgiler doğrultusunda Aydın ekolojik koşullarında 8 farklı yem bezelyesi çeşidi (Kirazlı, Ulubatlı, Ürünlü, Gölyazı, Özkaynak, Töre, Taşkent, GAP Pembesi) 3 farklı fenolojik dönemde (%10, %50, %100 çiçeklenme) biçim uygulamasına tabi tutulmuştur. Denemede bitki boyu (cm), gövde çapı (mm), kuru ot verimi (kg da-1) gibi bazı agronomik özellikler incelenmiştir. Bu ölçümlerin ardından ADF, NDF, ADL, protein özellikleri ve nispi yem kalitesi belirlenmiştir. Erken dönem yapılan biçimlerde verim ve lif değerleri bakımından daha düşük değerler tespit edilirken ham protein oranı ve nispi yem değeri açısından daha yüksek değerler tespit edilmiştir. Aynı zamanda çeşitlerin çevre interaksyonu her iki yılda da farklılıklar göstermiştir. Netice olarak %100 çiçeklenmenin verim bakımından tercih edilebilir değerlerde olduğu görülmektedir. Verim ve kalite özelliklerine göre çeşitler arasından farklılıklar görülmektedir. Kuru ot ve ham protein verimleri açısından Töre, Taşkent ve GAP Pembesi öne çıkan ortak çeşitler olmuştur. Nispi yem değeri açısından Ulubatlı ve Ürünlü yüksek değerlere sahip çeşitler olma özelliği taşımaktadır.
Agricultural areas that rely on a single crop for production experience negative soil characteristics, while the benefits of these locations are further diminished by short-term winter fallows. In the ecological conditions of the Aegean Region, cotton-cotton and maize-maize production patterns can be given as examples of this type of production. With the adoption of a sustainable agriculture approach in recent years, the use of winter annual forage crops is quite important in terms of preventing this situation. The inclusion of forage pea in the production patterns both contributes positively to the soil properties and is a potential source of quality roughage. In line with this information, 8 different forage pea varieties (Kirazlı, Ulubatlı, Ürünlü, Gölyazı, Özkaynak, Töre, Taşkent, GAP Pembesi) were harvested at 3 different phenological stages (10%, 50%, 100% flowering) in Aydın ecological conditions. Some agronomic characteristics such as plant height (cm), stem diameter (mm), herbage yield (kg da-1) were measured in the experiment. After the measurements, ADF (%), NDF (%), ADL (%), protein properties and relative feed value were determined. While lower values were found in terms of yield and fiber values in early mowing, higher values were found in terms of crude protein ratio and relative feed value. At the same time, the variety-environment interactions showed differences in both years. Our results demonstrated that 100% flowering is preferable in terms of yield. Differences were observed among the varieties according to yield and quality characteristics. In terms of herbage and crude protein yields, Töre, Taşkent and GAP Pembesi were the most prominent common varieties. In terms of relative feed value, Ulubatlı and Ürünlü are the varieties with high values.
Alan : Ziraat, Orman ve Su Ürünleri
Dergi Türü : Ulusal
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
