Özet:

Bu çalışmada; Sağlık Hizmetleri Meslek Yüksekokulu (SHMYO) öğrencilerinin konuşma kaygıları ve öz-yeterliklerinin cinsiyet, öğretim türü, ekonomik durum, ikamet yeri ve eğitim alınan branş değişkenleri açısından anlamlı farklılık gösterip göstermediğinin belirlenmesi amaçlanmaktadır. Araştırmada betimsel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın örneklem grubunu 2018-2019 eğitim-öğretim yılı bahar döneminde Sivas Cumhuriyet Üniversitesi SHMYO’da eğitim görmekte olan 335 kız, 116 erkek olmak üzere 451 öğrenci oluşturmaktadır. Öğrencilerin konuşmaya yönelik yaşadıkları kaygı durumlarının belirlenmesi için Sevim (2012) tarafından geliştirilen ve 20 maddeden oluşan “Konuşma Kaygısı Ölçeği” kullanılmıştır. Ölçeğin toplam güvenirliği .91, bu çalışmada ise .94 olarak belirlenmiştir. Öğrencilerin öz-yeterlik algılarını belirlemek içinse Sherer, Maddux, Mercandante, Dunn, Jacobs ve Rogers (1982) tarafından geliştirilen Türkçeye uyarlaması Yıldırım ve İlhan (2010) tarafından yapılan “Genel Öz-yeterlik Ölçeği” kullanılmıştır. Ölçek, başlama, yılmama ve ısrar olmak üzere üç alt boyuttan ve toplamda 17 maddeden oluşmaktadır. Uyarlanan ölçeğin güvenirliği .80, bu çalışmada ise .84 olarak bulunmuştur. Araştırma verilerinin analizinde; Kolmogorov-Smirnov (K-S), Aritmetik Ortalama, Standart Sapma, Bağımsız T Testi, ANOVA, LSD, Pearson Korelasyon Katsayısı kullanılmıştır. Analizler sonucunda elde edilen bulgulara göre öğrencilerin konuşma kaygılarının öğretim türü, ekonomik durum, ikamet yeri ve branş değişkenleri; genel öz-yeterliklerinin cinsiyet, ekonomik durum ve branş değişkenleri açısından anlamlı farklılık olduğu belirlenmiştir. Öğrencilerin konuşma kaygıları ve genel öz-yeterlikleri arasında orta düzeyde (.-57) negatif yönde bir ilişkinin olduğu tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler: