Abstract:

Umutsuzluk ve ümitsizlik modern dönemde insanlığın üzerine karanlık bu-lutlar gibi çökmüştür. Materyalizm ve Sekülerleşme insanın ümit kaynağı olan  imanı zayıflatıp kesti. Daha yoğun ve geniş çabalar modernizmin sembolüne  ulaştı ama günümüz dünyasında “daha iyi bir dünya için müsbet hareket” ha-len tanımlanıp gerçekleştirilmeyi bekliyor. Dünya savaşları, soğuk savaşları,  nükleerleşme, çevre kirliliği, ekolojik kriz, askerileşme, ekonomik ve sosyal  uyumsuzluklar müsbet hareketten haber vermiyor. Bediüzzaman Said Nur-si hem sözleri yani Risale-i Nur ve azami acı, sıkıntı, hapis, yabancılaşma ve  sürgünle geçen kendi hayatı vasıtasıyla insanlar arasında ümidi hayatta tut-maktadır. Kur’an’daki tevhide ve ahirete imanı işleme prensibini uygun olarak  Nursi Kur’an’daki bu dünyada verilen konusunu iyi değerlendirilirse failine  sevab kazandıran bir imtihan olarak tefsir eder. Böylece, eğer onu bir imti-han olarak kabul eder, hissiyatını dizginler ve Allah’ın hakiki kullarının şiarı  olan bir tavırla davranırsa, şiddetli bir buhran bile yüksek ahlaki ve manevi  mükafatlar kazandıracak bir fırsat olabilir. Hazırdaki global durum çok sıkıcı  olsa bile müminleri ümit üretmeye ve onu devam ettirmeye davet eder ki bu  tek başına dünyanın ıslahı için müsbet bir harekettir. Meselenin alakasını  göz önünde bulundurursak bu çalışma iki kaynak üzerinedir: birisi Kur’an’ın  konuya bakışı diğeri konunun beyanı için arz ettiği bağlamlarla Said Nursi’nin  Risale-i Nur’udur.

Keywords: