Amaç: Bu çalışmada suça sürüklenen çocukların sosyodemografik ve klinik özelliklerinin incelenmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalına Ocak 2014 – Aralık 2018 tarihleri arasında suça sürüklendiği iddiasıyla rapor düzenlenmesi için yönlendirilen ve psikiyatrik muayenesi yapılan, 12 – 17 yaş arası olguların poliklinik dosyaları geriye dönük olarak incelendi. Bulgular: Isparta ilinde Ocak 2014 – Aralık 2018 tarihleri arasında toplam 189 çocuk ve ergen, suça sürüklenen çocuk kapsamında adli olgu olarak değerlendirilmiştir. Olguların yaş aralığı 12 – 17 yaş olup, yaş ortalaması 14.4 ± 1’dir. Olguların 163’ü (% 86,2) erkek, 26’sı (% 13,8) kızdır. Olguların % 72,5’inde (n=137) psikiyatrik bozukluk tanısı saptanmıştır. Suça sürüklenen çocuklardan sadece 16’sının (% 8,5) düzenli çocuk ve ergen psikiyatri poliklinik takibinin olduğu belirlenmiştir. Tartışma ve Sonuç: Bu çalışmadan elde edilen verilerle risk altındaki çocukların erken tespitinin sağlanması ve psikiyatrik bozukluk tanısına sahip olan olguların erken dönemde tedavisinin sağlanması, okul – aile – çocuk ve hekim iş birliğinin kurulması ile suç ihtimalinin azaltılması sağlanabilir.
Purpose: This study aims to study the sociodemographic and clinical characteristics of the infants who are committed to crime. Tools and Methods: Solomon Demirel University School of Medicine Child and Adolescent Mental Health and Diseases Anabolic Department of January 2014 - December 2018 directed for reporting and conducted psychiatric examination, the clinical files of incidents between the ages of 12 - 17 were reviewed backward. Results: In the province of Isparta, between January 2014 and December 2018, a total of 189 children and adolescents were considered a criminal case within the framework of the child who was committed a crime. The age range of cases is 12 to 17 years old and the average age is 14.4 ± 1. 163 of the cases (86.2%) are men and 26 (13.8%) are girls. In 72.5 percent of cases (n=137) psychiatric disorders were diagnosed. Only 16 of the infants involved in the crime (8,5%) were regularly followed by children and adolescents psychiatric clinics. Discussions and Results: With the data obtained from this study, the early detection of children at risk and the early treatment of the symptoms with a diagnosis of psychiatric disorder can be provided, the establishment of school-family-child and physician cooperation and the reduction of the possibility of crime.
Alan : Sağlık Bilimleri
Dergi Türü : Uluslararası
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|