Özet:

M.S. 235 yılında imparator Severus Alexander’ın (222-235) suikastını izleyen yaklaşık elli yıllık dönemde Roma İmparatorluğu’nun her alanında yaşanan kriz siyasi kurumlarının gerilemesine de yol açmıştır. İmparatorların sürekli askeri darbelerle iktidara geldikleri kriz döneminde tahttan indirilmeleri de askeri darbelerle olmuştur. Bu askeri darbelere rağmen güç ve yetkiyi elinde toplayan imparatorun gücü ve etkisi sürekli olarak artarken, Roma’nın Cumhuriyet döneminden beri önemli kurumu olan senatus ise sürekli olarak bir güç kaybı yaşamıştır. Üçüncü yüzyıl boyunca imparatorların senatus’un ve senatörlerin gücünü ortadan kaldırmaya çalıştıkları ve bu çabanın Diocletianus’un (284-305) iktidar döneminde doruğa ulaştığı görülmektedir.

Anahtar Kelimeler: