Görüntüleme
26
İndirme
2
Ata v Jordan kararı, uluslararası yatırım tahkimi bağlamında birçok hususa ilk olarak yer vermesi bakımından oldukça ilgi çekici bir karardır. Bu karar ile tahkim anlaşması ve bu anlaşma uyarınca tahkime başvurma hakkı ilk kez bağımsız bir yatırım olarak kabul edilmiştir. Yine hakem heyetinin davalı devletin yargı teşkilatına yönelik olarak belirli bir eylemi yapması doğrultusunda karar vermiş olması, kararı oldukça dikkat çekici kılmıştır. Hatta bu karar ile ilk kez bir hakem heyeti davalı devletin iç hukukundaki yargı sürecinin sonlandırılmasına hükmetmiştir. Bu karar bakımından incelenmesi gereken temel meselelerden birini, ticari tahkimden alınan bir kararın yatırım olarak kabul edilip edilemeyeceği konusu oluşturmaktadır. Ancak bunun yanı sıra karar, yatırım tahkimi bağlamında teorik açıdan tartışmalı pek çok konuya değinmesi bakımından da araştırmacılar için zengin bir kaynaktır. Özellikle hakem heyetinin neyin yatırım teşkil ettiğine ilişkin, diğer bir ifadeyle konu bakımından yetkiye ilişkin (ratione materiae) değerlendirmeleri, zaman bakımından yargı yetkisinin (ratione temporis) tespitinde belirleyici olmuştur. Bu bağlamda çalışmada zaman bakımından yargı yetkisi üzerine değerlendirmeler ve zamana yayılan ihlal ile bileşik eylemden oluşan ihlal kavramları üzerinde durulmuştur. Yine karar, uyuşmazlığın tanımlanması ve uyuşmazlığın doğduğu tarihin tespiti gibi temel meselelerin bile oldukça karmaşık süreçler içerebileceğini göstermektedir. Karar vesilesiyle üzerinde durulan bir diğer husus ise genel uluslararası hukuka ait bir kavram ve onarım biçimi olan eski hâle iadenin yatırım tahkimi bağlamında uygulandığında icrası bakımından karşılaşılan zorluklardır. ICSID Konvansiyonu’nun 54. maddesi her ne kadar devletlerin hakem mahkemesi kararlarına uymakla yükümlü olduklarını öngörmüş ise de doğrudan o devletin milli mahkemesinin kararı gibi uygulanma kabiliyeti yalnızca parasal yükümlülükler bakımından tanınmıştır. Burada devletlerin egemenliğine müdahaleden kaçınma kaygısı ön planda olsa da genel uluslararası hukuk uyarınca kararın icrası için başvurulabilecek yolların oldukça sınırlı olduğu ve takdir yetkisinin yatırımcıda değil, devlette olduğu görülmektedir. Çalışmanın son bölümünde işletilebilecek bu mekanizmalara değinilmiştir.
The Ata v Jordan decision is a very interesting decision in terms of its first place in many matters in the context of international investment arbitration. With this decision, the arbitration agreement and the right to apply for arbitration in accordance with this agreement were first recognized as an independent investment. Again, the judgment that the judge’s delegation has decided to take a certain action against the prosecutor’s judicial body has made the decision quite noticeable. Even with this decision, for the first time a judge committee ruled the end of the prosecution in the state’s domestic law. One of the key issues to be examined in terms of this decision is the question of whether a decision taken from commercial arbitration is considered as an investment. But in addition, the decision is a rich source for researchers in terms of reference to many theoretically controversial topics in the context of investment arbitration. In particular, the assessment of the ratione materiae (ratione materiae) of what the arbitration represented the investment, in other words, was determining in the determination of the ratione temporis (ratione temporis) of the judgment in terms of time. In this context, the study focused on time assessments on jurisdiction and the concepts of infringement consisting of combined action. Again, the decision shows that even the basic issues, such as the identification of the dispute and the identification of the date of the dispute was born, could include quite complex processes. Another aspect focused on the occasion of the decision is the difficulties faced in terms of execution when implemented in the context of the investment arbitration of the old state, which is a concept and form of repair of general international law. Article 54 of the ICSID Convention, although it provides that States are obliged to comply with the judgments of the arbitration court, the capacity to apply directly as the judgment of the national court of that State is recognized only in terms of financial obligations. The fear of avoiding interference in the sovereignty of the states is at the forefront, but according to the general international law, the ways to apply for the execution of the decision are quite limited and the authority of appreciation is not in the investor, but in the state. The mechanisms that can be operated in the last part of the work.
The award in ATA v Jordan is important as it raised various issues in investment arbitration. The award is the first where an arbitral tribunal decided that an arbitration agreement and accordingly a claimant’s right to arbitration were a separate investment under a Bilateral Investment Treaty (BIT) and ordered the respondent state’s judicial authorities to perform certain acts. Moreover, the award is also noteworthy for being the first investment arbitral award to order the termination of judicial proceedings performed in accordance with internal law of the respondent state. The question of whether an award issued by a commercial arbitration tribunal could be deemed an investment is one of the main issues in the award of the tribunal in ATA v Jordan. Additionally, ATA v Jordan is a rich academic source for researchers as it refers to several theoretically controversial subjects of investment arbitration. This study particularly focuses on the tribunal’s assessment of what constitutes an investment (i.e., assessments on jurisdiction ratione materiae) and how it determined whether the tribunal has jurisdiction ratione temporis. In this regard, this study considers the tribunal’s assessment of temporal jurisdiction, the concept of a breach that extends in time, and a breach consisting a composite act. Further, the award reveals that prominent issues such as characterization of the conflict and determination of the time when the conflict arises might be subject to complex procedures. The study also examines in detail the inherent difficulties with regard to the enforcement of restitution—a concept and a form of reparation that belong to general international law—within the context of investment arbitration. Article 54 of the International Centre for Settlement of Investment Disputes (ICSID) Convention stipulates that Contracting States are obliged to recognize an award rendered by an ICSID tribunal; however, it only imposes an obligation of enforcement of the pecuniary obligations as if it were a final judgment of a court in the state concerned. While a hesitation of any infringement to the sovereignty of the states is at the forefront here, available means provided by general international law for the enforcement of the awards are also quite limited; moreover, the power of discretion belongs to the states, not to investors. In the last section of this study, the available means of general international law are mentioned.
Alan : Hukuk
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
