Özet:

Kültürel bir kaynak olan dil, içinde bulunduğu toplum hakkında izler taşır. Dilin toplum hakkında izler taşıması gibi eserler de şair veya yazarı hakkında izler taşır ve onlar hakkında ipuçları verir. Bireyin yaşadığı ve yetiştiği çevre, eğitim düzeyi, kültürü vb. faktörler bireysel söyleyiş farklılıklarını ortaya koyar ve kalem sahibinin kimliğinden izler taşır. Bu izlere şahit olunan eserlerin başında hiç şüphesiz edebî eserler gelir. Edebî eserlerde kimi zaman ölçünlü dil dışına çıkılıp ağız unsurlarına yer verildiği görülür. Şair veya yazar eserinde bir amaç güderek ağız unsurlarına yer verebildiği gibi istem dışı olarak da yer verebilir. Türk dilinin zenginlikleri arasında sayılan ağızların edebî eserlerde kullanılarak kayda geçmesi ağız unsurlarına ait söz varlıklarının zaman içinde eriyip yok olmaması açısından önemlidir. Eserinde ağız unsurlarına yer veren yazarlardan birisi de 1980 sonrası Türk hikâyeciliği alanında yer alan Recep Seyhan’dır. Bu çalışmada Seyhan’ın Zongo’nun Değirmeni adlı hikâye kitabında yer alan ağız unsurlarının söz varlığı tespit edilmiştir. Eserde tespit edilen bu unsurlar, kitabın hacmine göre oldukça fazladır. Seyhan’ın eserinde ağız unsurlarını kullanmasının sebebi Anadolu’yu eserlerinde yaşatmaktır.

Anahtar Kelimeler: