Özet:

Uzun QT sendromu, senkop ve ani ölüme neden olabilen QT aralığında uzama ile karakterize aritmojenik bir hastalıktır. Seçici serotonin geri alım inhibitörü olan sitalopram (CIT), en çok reçete edilen antidepresanlardan biridir. CIT'nin doza bağlı olarak QT aralığını uzattığı bildirilmektedir. Bir proton pompası inhibitörü olan omeprazol (OMP), CIT metabolize edici enzim CYP2C19'u inhibe eder, böylece CIT'nin serum konsantrasyonunu artırır ve bu da QT uzaması riskini artırabilir. CIT ve OMP genellikle birlikte reçete edilir ve son çalışmalar CIT ile OMP'nin birlikte kullanılmasıyla ilgili güvenlik endişelerini ortaya çıkarmıştır. Bu çalışmanın amacı, sıçanlarda sitalopramın tek başına ve OMP ile kombinasyon halinde QT aralığı üzerine olan etkilerini doza bağlı olarak araştırmaktır. Kırk adet erkek, Sprague Dawley sıçan 5 gruba ayrıldı (n=8). CIT 10 mg/kg ve 30 mg/kg 2 hafta süreyle oral gavaj yoluyla verildi, 2. haftadan itibaren de iki gruba OMP (100 mg/kg) ile kombine olarak verildi. Kontrol grubu sadece serum fizyolojik aldı. Birinci haftanın ve ikinci haftanın sonunda EKG kayıtları yapıldı ve kan örnekleri alındı. QT aralığı tüm gruplarda kontrol grubuna göre anlamlı olarak arttı. CIT30 grubundaki ilaç plazma düzeyi, CIT10 grubundan önemli ölçüde daha yüksekti (p <0.01). CIT10 + OMP grubunda CIT10 grubuna göre anlamlı derecede yüksekti (p <0.01). Tedavi gruplarında, plazma sitalopram düzeyindeki artış, QT aralığındaki artışla pozitif korelasyon gösterdi (r = 0.844, r2 = 0.713). Sitalopramın sıçanlarda QT aralığının uzamasına neden olduğu, metabolizma inhibitörü OMP eklenmesinin ise ilaç plazma düzeyini daha da arttırdığı. dolayısıyla QT aralığını da daha fazla arttırdığı gösterildi. Ek olarak QT aralığındaki artışların CIT plazma düzeylerindeki artışlar ile pozitif korelasyon gösterdiği belirlendi. Bu nedenle, özellikle QT uzaması için ek risk faktörleri olan hastalarda EKG takibinin ve CIT plazma düzeylerinin rutin olarak ölçülmesinin uygun olacağı görüşündeyiz.

Anahtar Kelimeler: