Özet:

I. Selim dönemini anlatan Selimnâme türündeki eserlerden biri de İdrîs-i Bitlisî’nin Selîmşâhnâme isimli Farsça eseridir. İdrîs-i Bitlisî’nin vefatı sebebiyle müsvedde halinde kalan eser, Kanûnî’nin emriyle oğlu Ebülfazl Mehmed Efendi tarafından tamamlanmıştır. Ebülfazl Mehmed Efendi, müsveddelerin bir kısmının kaybolması ve dağıtılması sebebiyle metindeki boşlukları doldurmuştur. Metne eklenen kısımlar, eserin kime ait olduğu hakkında farklı yorumlara ve Zeyl-i Heşt Bihişt olarak değerlendirilmesine sebep olmuştur. Bu yorumlar klasik kaynaklardan modern kaynaklara aktarılarak devam etmiştir. Eser üzerinde yapılan akademik çalışmaların literatür değerlendirmesinde eserin kime ait olduğu ve Ebülfazl Mehmed Efendi’nin metne eklediği kısımların tam olarak tespit edilemediği saptanmıştır. Bu çalışma, eser üzerinde yapılan çalışmaların eksik bıraktığı yerleri tamamlamak ve Selîmşâhnâme’nin metni içerisinde Ebülfazl Mehmed Efendi’ye ait olan kısımları tespit etmek amacıyla yapılmıştır. Selîmşâhnâme’nin içeriği, İdrîs-i Bitlisî’nin ruh dünyası ve son yılları hakkında önemli bilgiler içeren Risâle-i Tîğ u Kalem ayrı bir başlık altında incelenmiştir. Metnin dışında bırakılan bu risâlenin Selîmşâhnâme’nin dîbâcesi olduğu ortaya konmuştur. Aynı şekilde, eserin tercüme edilen metnine dâhil edilmeyen Dîbâce-i Hamâ ve Humus hakkında da bilgi verilmiştir. Eserin metninde müellifle ilgili ibare bulunmayan kısımlar yorumlanmış, Ebülfazl Mehmed Efendi’nin esere eklediği bölümler tespit edilmeye ve değerlendirilmeye çalışılmıştır. Bu değerlendirmeler sonucunda, İdrîs-i Bitlisî’nin kanaatlerinin ve dünya görüşünün değişmesi sebebiyle eseri ikinci kez yazma ihtimali ileri sürülmüştür.

Anahtar Kelimeler: