Özet:

2003 yılında hazırlanan, “Kamu Yönetimi Temel Kanunu” olarak adlandırılan ve Türk kamu yönetiminde geniş çaplı ve köklü bir reform yapmayı amaçlayan proje çeşitli toplumsal kesimlerin direnişiyle karşılaştı ve kadük kalarak yasalaşamadı. Söz konusu reform yasasının oluşturulma sürecindeki direniş, siyasî davranışları çıkar güdülerini temel alarak açıklamaya çalışan kamu tercihi teorisi açısından incelenebilecek bir fenomendir. Bu bakımdan bu makalenin temel amacı söz konusu reform sürecini kamu tercihi teorisi perspektifinden analiz etmek ve söz konusu direncin arkasında yatan saiklerin ideolojik mi yoksa çıkar temelli mi olduğu sorusuna kamu tercihi teorisinin rant koruma ve kollama gibi analiz araçlarını kullanarak cevap vermektir. Teorinin açıklayamadığı ve ideolojinin daha büyük rol oynadığı düşünülen durumlar ise Heper’in aşkın devlet – araçsal devlet kavramlaştırması çerçevesinde analiz edilmiştir. Sonuç olarak makale, Kamu Yönetimi Temel Kanunu adlı reform tasarısının başarısız olmasının başat sebebinin geleneksel Türk kamu yönetiminin dağıttığı rantların, sahiplerince güçlü bir şekilde korunmak istenmesi olduğunu ileri sürmekte ve kamu yönetiminde reform yapmaya yönelik çıkarılan bazı dersler ve öneriler ile son bulmaktadır.

Anahtar Kelimeler: