Özet:

Sürdürülebilir yerel kalkınma bağlamında düşünülen ‘Yavaş şehir’ akımı İtalya’da 1990’lı yıllarda küresel yemek zincirlerinin lokal lezzetleri yok etmesine tepki olarak doğan ‘Slow food’ hareketinin devamı olarak ortaya çıkmış ve kentin bütününe yayılan bir sisteme dönüşmüştür. Günümüz modern şehirleşme anlayışına alternatif olarak ortaya çıkan yavaş şehir kavramı, o şehirde yaşayan yerel halka, kendine özgü doğal ve kültürel kaynakların korunduğu, çevre kirliliğinden uzak bir yaşam ortamında yaşama imkânı sunmaktadır. Ayrıca, geleneksel ürünlerin üretildiği, sürdürülebilir turizm anlayışı ile kentin doğal ve kültürel değerlerinin kontrollü bir şekilde korunup geliştirildiği kendi kendine yetebilen bir şehir anlayışı olarak karşımıza çıkmaktadır. Bu noktada sakin şehirlerde yaşayan yerel halkın ve kentin yerel yönetiminin ‘yavaş şehir’ kavramına bakış açıları, algıları ve beklentileri oldukça önemlidir. Bu çalışma ile Ordu-Perşembe ilçesi sakinlerinden tesadüfi olarak seçilen kent sakinlerine birebir anket yöntemi uygulanmış ve yöre halkının yavaş şehir kent modeline yönelik algıları ölçülmüştür. Örneklem genişliği 304 kişi ile olarak belirlenmiştir. Anket sonuçlarının değerlendirilmesinde parametrik olmayan istatistik değerlendirme yöntemleri kullanılmıştır. Araştırma sonuçlarının analizi ve yorumlanması istatiksel analiz programı SPSS 15.0 ile gerçekleştirilmiştir.  Ayrıca, Yavaş şehir kent modelinden beklentileri belirlenerek ilgili değerlendirmeler yapılmıştır.   

Anahtar Kelimeler: