Özet:

Amaç: Temel stabilizasyon egzersizlerinin, omuz sıkışma sendromu (SIS) olan hastalarda geleneksel omuz egzersizleriyle birlikte kullanıldığında ağrı ve işlevsellik konusunda ek fayda sağlayıp sağlamadığını araştırmak. Gereç ve yöntem: SIS'li hastalar rastgele iki gruba ayrıldı; müdahale grubu (n = 38) ve kontrol grubu (n = 38). Her iki gruptaki hastalar geleneksel bir omuz egzersiz programına katıldı. Müdahale grubu ayrıca 6 hafta süreyle 3 gün / hafta süreyle temel stabilizasyon egzersizlerine atandı. Ağrının kontrolü için tüm hastaların sadece 3000 mg / güne kadar asetaminofen almasına izin verildi. Görsel analog ölçek (VAS) (istirahatte, aktivite sırasında ve gece ağrı), omuz hareketleri aralığı (ROM'lar), omuz sakatlığı anketi (SDQ) ve Kaliforniya Üniversitesi-Los Angeles ölçeği (UCLA) dahil sonuç ölçümleri daha önce değerlendirildi (başlangıç) ve tedaviden sonra (6. hafta). Bulgular: Çalışmaya toplam 76 hasta (21 E, 55 K, ortalama yaş; 53.7 ± 10.3) alındı. Grupların demografik ve başlangıç klinik özellikleri gruplar arasında benzerdi (p> 0.05). Her grup içinde, tüm klinik değişkenlerde önemli gelişmeler gözlendi (p <0.001). Gruplar arasında sonuç skorlarındaki değişikliklerde (başlangıç değerlerine göre) anlamlı farklılık yoktu (p <0.05). Sonuç: Her iki grupta da ağrı, ROM ve işlevsellik açısından anlamlı iyileşme bulduk. Core stabilizasyon egzersizleri, SIS'li hastalarda ek fayda sağlamaz.

Anahtar Kelimeler: