Özet:

Öğrenci popülasyonun son yirmi yılda önemli ölçüde değişmiş olması sınıfların daha kalabalık olmasına yol açmış, bu durum da öğrenci özellikleri bazında daha geniş bir yetenek ve deneyim yelpazesi içermesine öncü olmuştur ancak siyaset biliminde, öğretme tarzı bu değişim yolunu henüz tam olarak izleyememiştir. Siyaset bilimi öğretimi, 1990'lardan bu yana çok farklı özelliklere sahip, artan öğrenci sayısının bir sonucu olarak yeni zorluklarla mücadele etmesi gerekmektedir. Geleneksel öğretim yöntemlerinin birçoğunun faydası olsa da bu kadar çeşitli öğrenci ve kalabalık sınıflar, öğretmenin zorluklarıyla başa çıkmak için yetersizdir. Bu çalışma, siyaset bilimi eğitimi geleneksel paradigmasının, bugün siyaset öğretimi için neden uygun olmadığını ve yapılandırmacı siyaset bilimi eğitimi paradigmasına dayalı aktif öğrenme ilkelerini kullanan yaklaşımların öğrencilerin bilişşsel ve duyuşşal davranışlarını geliştirmede neden daha etkili olduğunu ortaya koymayı amaçlamaktadır. Bu amaç çerçevesinde yapılan çalışma sonucunda aktif öğrenme ortamlarının siyaset bilimi öğretim programındaki etkilerinin henüz sistematik olarak çalışılmadığını ortaya koymuştur. Bu durumun iki sebebin olduğu belirlenmiştir. Birincil sebep olarak, siyaset bilimi öğretiminin henüz etki araştırmalarında uzman olan eğitim araştırmacılarının dikkatini çekmediği, ikincil sebep olarak ise, aktif öğrenme araçlarının siyaset bilimindeki etkisi hakkındaki çalışmaların büyük ölçüde etkilerin çalışılmasında yetkin olan ancak eğitim literatürüyle konuşamayan siyaset bilimcilerinin çalışmalarının olmasıdır. İfade edilen sebeplerden dolayı, eğitim bilimleri disiplini içinde öğrenme ortamı araştırması bilgisinin siyaset bilimi aktif öğrenme deneyimleri ile birleştirilmesinin mevcut araştırma alanını aktif öğrenme etkilerine genişleteceğinin üzerinde durulması gerekmektedir.

Anahtar Kelimeler: