Özet:

The Qur’an says that the Qur’an is the Qur’an, the Qur’an is the Qur’an, the Qur’an is the Qur’an, the Qur’an is the Qur’an, the Qur’an is the Qur’an, the Qur’an is the Qur’an. The purpose of the study is to clarify the issues as the source of the differences between the verses which are not easy to be understood in this field, from the past to the present, whether it is tough or exhaustive, how the verses are transmitted, the reasons for the differences between the verses and how this knowledge is beneficial to other Islamic sciences. The studies were often seen to take some of the topics mentioned in the center and to be far from addressing the controversial topics in this field in a comprehensive way. The most common conclusions that we have reached in the study are: most of the scientists believe that the knowledge of the beginning and end of the verses is tough. The number of the Qur’an verses is not related to the Qur’an words, the difference is due to the shortness of the assessment of the Qur’an verses in this area. The number of verses associated with it is 6200 and the rest of the summary is contradictory. This is the most clear reason for the distinction, and the reason for the distinction is that the food and the huruf are not counted in the Qur’an.

Anahtar Kelimeler:

Özet:

Bu araştırma, Kur'ân-ı Kerim'deki ayetleri konu edinen ’ilmu ’âddi’l-ây (ayetlerin sayısı ilmi) ile alakalı meseleleri ele almaktadır. Araştırmanın amacı, bu ilmi derli toplu tanıtmakla birlikte bu alanda anlaşılması kolay olmayan, geçmişten günümüze güncelliğini koruyan; ayet sayılarının farklılığının kaynağının ne olduğu, tevkîfî mi yoksa ictihadî mi olduğu, ayetlerin tertibinin ne şekilde olduğu, ayet sayılarının farklılık göstermesinin sebepleri ve bu ilmi bilmenin diğer İslâmî ilimlere ne gibi faydalar sağladığı gibi meseleleri delilleriyle birlikte açıklığa kavuşturmaktır. Yapılan çalışmaların genellikle, bahsedilen meselelerden bir kısmını merkeze aldığı ve bu alandaki tartışmalı konuları kapsayıcı bir şekilde ele almaktan uzak olduğu görülmüştür. Araştırmada ulaştığımız en genel sonuçlar şunlardır: Âlimlerin çoğu ayetlerin başı ve sonuna dair bilginin tevkîfî olduğu kanaatindedir. Kur’ân ayetlerinin sayısının farklı olmasının Kur’ân lafızlarıyla alakalı olmadığı, farklılığın bu alandaki âlimlerin ayetleri değerlendirme kıstaslarından dolayı olduğu anlaşılmaktadır. Âlimlere göre üzerinde ittifak edilen ayet sayısı 6200 olup geri kalan küsurat ise ihtilaflıdır. Bu ihtilafın da en belirgin sebebi ise besmele ve hurûf-ı mukattâanın ayet sayılıp sayılmamasıdır.