Abstract:

Medeni Kanun’un 28’inci maddesine göre çocuğun sağ olarak tamamıyla doğduğu anda başlayan ve ölümün veya ölüme ilişkin mahkeme kararının nüfus siciline tescil edildiği ana kadar olan süreç kişilik olarak tanımlanır. Hukuk düzeni bu süreçte kişilere kanuni düzenlemelerle teminat altına aldığı bazı haklar tanır. Mülkiyet hakkı da hukuk düzenince kişiye tanınan ve korunan haklardan biridir. 1982 Anayasası’nın 35’inci maddesine göre herkes, mülkiyet ve miras hakkına sahip olup bu hakkın kamu yararı dışında sınırlandırılması veya toplum yararına aykırı olarak kullanılması mümkün değildir. Bununla birlikte bir şeye malik olan kimsenin; sahip olduğu şey üzerinde maddi ve hukuki tasarrufta bulunabilme hakkı vardır. Başka bir ifadeyle kişi, hukuk kurallarına aykırı olmamak kaydıyla bu şeyi kullanabilir, ondan yararlanabilir hatta dilediği gibi tasarrufta bulunabilir. Mülkiyet hakkı kapsamında kişi taşınır veya taşınmaz mülkiyetine konu olan mal ve haklara sahip olabilir. Genel olarak bir yerden bir yere taşınması mümkün olmayan mallar için kullanılan taşınmaz mal kavramı vergi hukuku bakımından gayrimenkul kavramı ile açıklanır. Gayrimenkul kavramı, Medeni Kanun’da yer alan taşınmaz mülkiyetine konu olan mallar dışında bazı taşınır malları da kapsar. Kişi; başta barınmak amacıyla olmak üzere, gelir elde etmek, yatırım yapmak veya geçimini sağlamak gibi çeşitli amaçlarla gayrimenkuller üzerinde mülkiyet hakkı kurabilir. Elde edilen gelirler dolaylı veya dolaysız bazı yükümlülükleri de beraberinde getirmekte olup konuya ilişkin düzenlemeler Gelir Vergisi Kanunu başta olmak üzere diğer vergi kanunlarıyla hüküm altına alınmıştır. Bu çalışmada mülkiyet hakkına konu olan gayrimenkul kavramı tanımlandıktan sonra, elde edilen gelirlerin vergilendirilmesine yönelik hükümler örnekler yardımıyla açıklanacak ve ortaya çıkan sorunlara çözüm önerileri getirilmeye çalışılacaktır.

Keywords: