Görüntüleme
78
İndirme
8
UNCITRAL Model Kanun, delillere uygulanacak kuralları ayrıntılı olarak düzenlememiş, delillere uygulanacak kuralları belirleme yetkisini, taraf iradelerine veya hakemlere bırakmıştır. UNCITRAL Model Kanunun 18’inci maddesi uyarınca yargılamada taraflara eşit muamele edilmelidir ve taraflara iddia ve savunmalarını hakeme sunabilmeleri için bütün imkânlar tanınmalıdır. Delillere uygulanacak kuralları belirleme konusunda taraf iradesinin ve hakem kararının sınırları ise 19’uncu 18’inci maddeler uyarınca lex arbitri’nin emredici kuralları, silahların eşitliği ve hukuki dinlenilme hakkına riayet edilmesidir. İspat hakkı, hukuki dinlenilme hakkını içeriğine dâhil bir yargısal temel haktır. Tarafların eşitliği ve hukuki dinlenilme hakkının bir gereği olarak tahkim yargılamasında taraflar ispat hakkı tanınmak zorundadır. İspat hakkının gereklerini lex arbitri belirleyecektir. Ancak, ispat hakkının sınırlarının belirlenmesi sadece lex arbitri uygulanmasıyla çözülemez. Bunun iki sebebi vardır. Öncelikle, nitelikleri gereği lex arbitri’deki ispat hakkının bazı sınırlarının tahkim yargılamasına uygulanması uygun olmayabilir. İkinci olarak, ispat hakkının sınırlanmasını gerektiren sebepler lex arbitri dışında başka bir hukuktan kaynaklanabilir. Bu çalışmanın amacı, ispat hakkının tahkimdeki sınırlarını ve bu sınırların tabi olduğu hukuku belirlemektir. Bu çalışma da uygun terminolojiyle ilgili problemlere de yer verilmiş ve tahkimde kullanılması gereken Türkçe kavram ve terimler de belirlenmeye çalışılmıştır.
The UNCITRAL Model Law has not specifically regulated the rules to apply to evidence, the authority to determine the rules to apply to evidence has been given to the parties’ will or to the judges. In accordance with Article 18 of the UNCITRAL Model Act, the parties should be treated equally in the trial and all possibilities should be recognized to the parties to be able to judge their claims and defences. The limitations of the party’s will and judgment in determining the rules to be applied to the evidence are that, in accordance with Article 19(18), the lex arbitri must comply with the ordering rules, the equality of weapons and the right to legal rest. The right to speech is a legal fundamental right, including the right to legal rest. As a requirement for the equality of the parties and the right to legal rest, the parties must recognize the right to proof in the arbitration. The requirements of the right of spat will be determined by lex arbitri. However, determining the limits of the right to proof cannot be solved only by the application of lex arbitri. There are two reasons for this. First of all, it may not be appropriate to apply certain limits of the right to proof in lex arbitri due to its qualities to the arbitration. Secondly, the reasons that require the limitation of the right to proof may arise from a law other than lex arbitri. The purpose of this study is to determine the limits of the right to proof in the arbitration and the law under which these limits are subject. This study also included problems related to the appropriate terminology and tried to determine the Turkish concepts and terms that should be used in the arbitration.
UNCITRAL Model Law does not stipulate detailed rules of evidence but grants the parties and the arbitral tribunal the power to agree or determine the rules of evidence subject to the mandatory provisions of lex arbitri. The Model Law also states that the parties shall be treated with equality and each party shall be given a full opportunity of presenting his case. Consequently, under the Model Law, the parties and the tribunal’s power to rule the evidence is restricted by the mandatory rules of lex arbitri, rights to be heard and the equality of the parties. The right to be heard subsumes the right to present his case. From Civil Law perspective, “Recht auf Beweis” in German or “droit a la preuve” in French corresponds to the right to present his case. These are all procedural fundamental rights that the parties shall be given through arbitral proceedings. In principle, lex arbitri governs the parties’ rights to be heard (involving presenting of his case). Whilst the right to present his case is a fundamental procedural right there are important limits of the same. The questions to be answered are (i) what the limits are in international arbitration and (ii) which law governs them. Lex arbitri cannot be the only law who governs these limits for two reasons. First, all of the limits provided in the domestic law of the place of arbitration should not apply to international arbitration because of their domestic nature. Second, the limits argued by the parties may base on law other than lex arbitri. This paper attempts to answer these questions and clarify some problems of terminology from Turkish law perspective.
Alan : Hukuk
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
