Görüntüleme
17
Bu çalışmada, 6 Şubat 2023 Kahramanmaraş depremleri sonrasında Antakya kentinin yeniden yapılanması sürecindeki yere bağlılık durumu incelenmiştir. Depremler başta olmak üzere doğal afetler sonrasında oluşan yere bağlılık durumlarını ortaya koyan akademik çalışmaların oldukça sınırlı olması, bu çalışmanın hazırlanmasındaki başlıca motivasyonu oluşturmuştur. Nicel analiz yönteminin kullanıldığı çalışmada, depremler öncesinde Antakya’da ikamet etmiş olan 368 kişiye 30 sorudan oluşan anket uygulanmıştır. Katılımcıların anket sorularına verdikleri cevaplar SPSS yazılımı ile analiz edilmiş ve analiz sonuçları tablo ve grafiklerle ortaya konulmuştur. Ayrıca bazı sorulara verilen ifadelerden hareketle görsel analizler yapılmış ve bunun için MQXQUDA programından yararlanılmıştır. Çalışmanın bulgularına göre; katılımcıların % 82,1’i Antakya’yı özlediklerini, % 65,2’si Antakya’da olup bitenleri kesinlikle merak ettiklerini, % 82,6’sı Antakya’ya kök saldıklarını belirtmişlerdir. “Bundan sonra, Antakya’da yaşamaya devam edeceğim” ifadesine katılımcıların % 54,6’sı kesinlikle katılıyorum ve % 20,1’i katılıyorum cevabını vermiştir. Katılımcıların % 71’i Antakya’yı hiç terk etmeyen, sık sık veya belirli aralıklarla Antakya’yı ziyaret edenlerden oluşmaktadır. Başka bir değişle, katılımcıların % 71’i kentle bağlantısını sürdürmektedir. Katılımcıların % 73,1’i deprem sonrasında Antakya’ya hala çok bağlı olduklarını ifade etmişlerdir. Tüm bu istatistiksel sonuçlar, yaşanan depremlere rağmen yere bağlılığın güçlü olduğunu göstermiştir. Anket sonuçlarından farklı olarak, arazi gözlemleri neticesinde kentin sokaklarında yüksek bir aidiyet düzeyini yansıtan duvar yazılarının ve işyeri tabelalarının varlığı yere bağlılığın mekânsal yansımalarını oluşturmuştur.
In this study, place attachment in the Antakya’s reconstruction process after the 6 February 2023 Kahramanmaraş earthquakes was examined. The fact that the academic studies revealing place attachment after natural disaster, especially earthquakes,are quite limited, was the main motivation for the preparation of this study. In the study, in which the quantitative analysis method was used, a questionnaire consisting of 30 questions was applied to 368 people residing in Antakya before the earthquakes. The answers given by the participants to the survey questions were analyzed with SPSS software and the results of the analysis were presented with tables and graphics. In addition, visual analyzes were made based on the expressions given to some questions and the MQXQUDA program was used for this. According to the findings of the study; 82.1% of the participants stated that they missed Antakya, 65.2% of them were definitely curious about what was going on in Antakya, 82.6% of them stated that they took root in Antakya. 54.6% of the participants absolutely agree and 20.1% agree with the statement "I will continue to live in Antakya from now on". 71% of the participants consist of those who have never left Antakya and visited Antakya frequently or periodically. In other words, 71% of the participants maintain their connection with the city. 73.1% of the participants stated that they were still very attached to Antakya after the earthquake. All these statistical results showed that place attachment was strong despite the earthquakes. In addition to the survey results, the presence of graffiti and workplace signboards reflecting a high level of belonging on the streets of the city as a result of field observations created spatial reflections of place attachment.
Alan : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Ulusal
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
