Atıf Sayısı
1
Görüntüleme
393
İndirme
32
Çalışmanın amacı I. Dünya Savaşı sırasında Osmanlı Devleti ile Sırbistan arasında yaşanan tabiiyetle ilgili sorunları irdelemek olarak tanımlanır. Bilindiği gibi Osmanlı Devleti Balkan savaşları sonrasında geniş ölçüde toprak ve nüfus kaybına uğramıştır. Bunun sonucunda kaybedilen topraklardaki Müslüman ahalinin bir kısmı Osmanlı topraklarına göç ederken, diğer bir kısmı ise mevcut topraklarda yaşamaya devam etmiştir. Savaşın ardından Balkan Devletleri ile imzalanan antlaşmalarla hem sınır meseleleri halledilmeye çalışılmış hem de Osmanlı Devleti’nin kaybettiği topraklarda kalan Müslümanların hukukunu korumaya yönelik esaslar tespit edilmiştir. Bu kapsamda Müslümanların tabiiyet, mülkiyet, askerlik, din ve ibadet özgürlüklerinin uluslararası alanda garanti edilmesi için çaba harcanmıştır. Osmanlı Devleti, Balkan savaşları sonrasında Sırbistan’a da toprak bıraktığı için iki ülke arasında imzalanan 14 Mart 1914 tarihli İstanbul Antlaşması gereğince Müslümanların hukuku korunmaya ve iki devlet arasında yaşanan tabiiyet sorunları çözüme ulaştırılmaya çalışılmıştır. Sırbistan’da kalan Müslüman nüfus ile Sırbistan uyruklu olup Osmanlı Devleti topraklarında ikamet eden Sırp nüfus için tabiiyet seçimi belli esaslara bağlanmıştır. Ancak antlaşmalarda yer alan esaslar taraf devletlerin izledikleri politika ve uygulamalar neticesinde tam anlamıyla yerine getirilmemiştir. Bunda Balkan savaşlarının hemen ardından I. Dünya savaşının başlamasının etkisi büyüktür. Özellikle Osmanlı Devleti ile Sırbistan’ın rakip taraflarda yer alması tabiiyet meselelerinin çözümünde yaşanan sıkıntıları artırmıştır. Çalışmada temel olarak Başbakanlık Osmanlı Arşivi Belgelerinden, Harice Nezareti tabiiyet talimatnamelerinden ve telif eserlerden faydalanılmıştır.
The Ottoman State has lost a large part of the Balkans after the Balkan Wars. As a result, some of the Muslim power in the lost lands migrated to the Ottoman lands, while the rest continued to live in the existing lands. This naturally triggered the problem of nature. The issue was sought to be resolved by international agreements, but during World War I, as migration continued mutual, problems arising from the issue of citizenship continued to occur. Finally, the natural problems of the people who live in the Ottoman territories and who are from the Balkans have been one of the important issues in the years of the First World War. The Ottoman State has also experienced the problems mentioned above with Serbia. As a result of the Istanbul Agreement signed between Serbia and the Ottoman State on 14 March 1914, a significant step was taken towards the solution of the natural problems between the two states. The Muslim population in the territory where the Ottoman State left to Serbia had preferred the Serbian nature. This change has brought many problems. The Ottoman State has made efforts to guarantee the nature, property, military and religious and religious freedoms of the Muslims left in the territory where they left. However, there have been serious differences between the rights granted in the agreements and practices in real life. Especially I. The issue of citizenship has become more complicated after the World War has exploded. The question of citizenship was tried to be clarified by agreements, but in some aspects the uncertainty was not eliminated. The participation of the Ottoman State and Serbia in the rival sides during World War I made the solution of natural problems even more difficult. The article will try to address the issues related to citizenship between Serbia and the Ottoman State during World War I. This will focus on the rights of nature, which are the principles of the protection of the law of the Muslims left in the land lost by the Ottoman State, and its implementation.
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Atıf Yapanlar
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
