Tardif diskinezi (TD) sıklıkla orabukkal bölgede gözlenen ancak boyun, gövde ve ekstremiteleri de tutabilen, istemsiz ve tekrarlayıcı hareketlerden oluşan bir hiperkinetik hareket bozukluğudur. Farklı ilaçların TD oluşumuna yol açabildiği bildirilmiştir. Ruhsal Bozuklukların Tanısal ve İstatistiksel El Kitabının son baskısında (Diagnostic and Statistical Manual for Mental Disorders DSM-5) en az birkaç ay, nöroleptik bir ilaç kullanılmasıyla gelişen bir hareket bozukluğu olarak tanımlanmaktadır. Etiyolojisi net olarak belirlenememiştir. Patofizyolojisi için ortaya konulan farklı hipotezler ile ilişkili farklı tedavi yaklaşımları bulunmaktadır. Önerilen tedavilerin pek çoğunun kanıt düzeyi düşüktür. Tüm bu özellikler dikkate alındığında risk faktörlerini iyi bilmenin TD oluşumunu önleme açısından değerli olduğu sonucu çıkartılabilir. Ayrıca iyi bir ayırıcı tanı da erken müdahalede bulunulabilmesi için değerlidir. Bu yazıda pskiyatristlerin ve diğer hekimlerin TD konusundaki farkındalıklarını artırmak amacıyla tardif diskinezinin tanı ve güncel tedavi yaklaşımları gözden geçirilmiştir.
Tardif diskinesis (TD) is a hyperkinetic movement disorder that is often observed in the abdominal area but can also maintain the neck, body and limbs, consisting of unwanted and repetitive movements. Different medications have been
Tardive dyskinesia (TD) is a hyperkinetic movement disorder characterized by involuntary and repetitive movements, often seen in the orobuccal region, but also in the neck, trunk and extremities. Different drugs have been reported to induce TD formation. In the last edition of the Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM-5), it is described as a movement disorder developed by the use of a neuroleptic drug for at least a few months. Ethiology could not be determined clearly. There are different treatment approaches related with the different pathophysiological hypotheses of the disease. Most of the recommended treatments are of low level of evidence. Taking into account all of these, it can be concluded that knowledge about the risk factors of the TD is valuable in terms of prevention of the disease development. Besides, an accurate differential diagnosis is also valuable for the early intervention. In this article, the diagnosis and current treatment approaches of TD were reviewed in order to increase the awareness of psychiatrists and other medical doctors about TD.
Alan : Sağlık Bilimleri
Dergi Türü : Ulusal
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|