Abstract:

2011 yılının Mart ayında, Ortadoğu ülkelerinde başlayan ve kıvılcımları Suriye’ye kadar sıçrayan iç savaşın ve kaosun başlamasından bu yana binlerce kişi yaralanmış ve hayatını kaybetmiştir. Suriye’de yaşanan bu insanlık krizinin büyümesi sonucunda sınır bölgemizde hareketlilik meydana gelmiş, ilk etapta 300-400 kadar vatandaşın Hatay’daki Cilvegözü sınır kapısına doğru hareketlenmesi, Suriye’den Türkiye’ye ilk toplu nüfus hareketini oluşturmuştur Savaşın daha yoğun bir hal almasıyla birlikte ülkeye yönelen göç akınları sıklaşmış, Türkiye birçok ülkeye nazaran Suriyeli sığınmacılara kucak açan misafirperver bir ülke konumuna gelmiştir. Mevcut durumda yaklaşık 3.5 milyon Suriyeliye “Geçici Koruma” statüsü verilmiş, dolayısıyla Suriyelilerin temel haklardan yararlanmaları adına bazı kamu politikalarının geliştirilmesi zorunlu hale gelmiştir. 2013 tarihli 6458 sayılı Yabancılar ve Uluslararası Koruma Kanunu (YUKK) ve 2014 yılında yürürlüğe giren Geçici Koruma Yönetmeliği kapsamında eğitimden sağlığa, istihdamdan uyum sorununa kadar birçok konuda gerek yerel gerekse merkezi bazda önemli adımlar atılmıştır. Hukuki süreçle bağlayıcılık kazandırılan bu kamu politikaları, Suriyeli bir çok sığınmacının ülkelerine dönene kadar ihtiyaçlarının karşılanması, ayrıca uzlaşı kültürünün gelişmesi ve entegrasyon sürecinin hızlanması adına dönüm noktası olmuştur. Atılan bu adımların ne kadar yeterli olup olmadığı tartışılsa da, Suriyelilere yapılan harcamalarda rakamsal olarak Türkiye, ABD’den sonra en çok uluslararası insani yardım yapan ikinci ülke konumuna gelmiştir. Bu çerçevede çalışmada; Suriyeli sığınmacıların Türkiye’ye giriş yapmalarından bu yana onlara uygulanan kamu politikalarına değinilmiş, artık geçici misafirlikten kalıcılığa doğru evrilen Suriyelilere daha iyi şartların sağlanması ve uzlaşı kültürünün yaratılması adına bu kamu politikalarının nasıl geliştirilmesi gerektiği üzerinde durulmuştur.

Keywords: