Özet:

Araştırmada, görsel araştırma yötemlerinden söylem analizine ilişkin öncelikle dilin iletişim aracı olmasından daha öte bir yapıya sahip olarak, yaratma süreci içerdiği, sosyal dünyayı yapılandırdığı, aynı zamanda bilişsel süreçleri içerdiği tespit edilmekle birlikte, söylemi, yazılı ve sözlü olmak üzere dilin oluşturduğu bulgulanmıştır. Söylem, yalnız söylenilen mesajı değil, kimin söylediği, mekan ve zaman bilgisi, otoritesi, kime iletildiği gibi bilgileri de verebilmektedir. Söylem analizi ise, söze dökülen dilsel yapıların semantik açıdan incelenmesini gerektirmekte, sosyal ve kültürel bağlamlarıyla ilgilenmektedir. Söylem analizi, bilişsel süreçlere de odaklanmak ve söylemi datalaştırmak, analiz etmektir. Söylem, çeşitli bağlamlarda ele alınarak analiz edilmekle birlikte, bir görsel araştırma yöntemi olarak söylem analizi, söylem bağlam ve görsel bağlam olarak ele alınarak irdelenmektedir. Araştımanın amacı; çağdaş sanat eserlerini, örnekleme alınan iki çağdaş kadın sanatçının, Selva Aparicio ve İdil Mirata Tokdemir’in eserleri üzerinden, söylem ve görsel bağlamda, evrensel ve sanatsal dilde günümüzde kişisel olanın karanlık kaosunun söylencelerini, anlamsal bakımdan görsel araştırma yöntemlerinden söylem analizi yöntemi ile incelemektir. Araştırmada, sanatçıların eserlerinde ortaya koydukları söylem ve görsel bağlamlar incelendiğinde, bireysel kimliğin dışavurumu yanında, günümüzün evrensel, sanatsal dilinde ortak olan çağdaş sanatsal söylemlerinin, eserlerin ontik tabakasını ortaya çıkaracak benzer veriler içerdiği ve ayrıca her iki kadın sanatçının, kendi öz yaşam öyküleri, sosyal ilişkileri ve bilişsel süreçlerinin bu söylemlerde ve dolaylı olarak eserlerinde de yer aldığı tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler: