Özet:

Bu makale, içinde bir iktidar perspektifi barındırarak sosyal inşa temelinde pozitivist siyasete alternatif bir yöntemsel yaklaşım getirmeye çalışır. Siyaset, kamuoyu ve medya kavramlarının birlikteliğinde pozitivist olmayan bir siyaset sosyolojisi perspektifi geliştirmeyi dener. Bunu yapabilmek için bu perspektifimizin temel kavramları olan siyaset, kamuoyu ve medya’ya pozitivist olmayan sosyolojik bir bakış açısıyla temel yaklaşımımız ortaya konur. Siyaset üzerine bir yöntem çalışması olarak şekillenen bu makale, belli bir gerçeklik anlayışı ve yaklaşımı ve bunun sonucundaki indirgemeciliğinin bir sonucu olarak siyaseti egemen pozitivist paradigmanın belirli kurumsal yapılar (devlet, siyasal parti, parlamento vs.) içerisine sıkıştırdığı, insan etkinliğine tamamen dışsal olan bir faaliyet olarak belirli inançlardan, değer yargılarından veya ideolojiden arındırarak bütünüyle doğal ve kendiliğindenliği olan nesnel bir gerçeklik kavrayışı içinde algıladığı siyasetin bir taslağını sunar. İnsan dünyasının temel praksisi ve etkinliği olarak insana dışsal olmayan, onun eyleminin amacı ve özünü oluşturan etkin bir pratik ve faaliyet olarak algıladığı siyaseti bir tür belirli tarihsel-toplumsal yapılar ve ilişki biçimlerinin içerisinde şekillenen inanç, kültür veya ideolojilerin anlamlandırdığı ve biçimlendirdiği insan eyleminin inşa ettiği bir süreç ve pratik olarak temellendirir. Bu yönüyle belirttiğimiz bu sosyolojik yaklaşımımız tamamen kültürel ve ideolojik bir çerçeveye sahiptir. Siyaset ve onun sosyolojisi, ideolojik ve kültürel bir çerçeve içerisinde bir bütün olarak anlama dönük bir şekilde çeşitli sembol, kavram, kategori ve sınıflandırmalar aracılığıyla insan özne tarafından inşa edilen bir etkinlik olarak ortaya konur. Bu tür bir perspektifi, siyasal inşa üzerinden pratikte somutlaştırmak için “Cumhuriyet Mitingleri” analizine belirtilen inşa bağlamında yer verir

Anahtar Kelimeler: