Görüntüleme
20
Kazuo Ishiguro’nın eserleri toplumlarda sanatın birey için işlev ve önemine dikkat çekmeye çalışır. Ishiguro, Değişen Dünyada Bir Sanatçı (An Artist of the Floating World, 1986) adlı eserinde Masuji Ono karakteri aracılığıyla bireysel hafızanın toplumsal hafızaya kıyasla öznel, kaypak, anlaşılması zor oluşuna vurgu yapar. Büyük toplumsal ve siyasi çalkantılarla geçen bir ömrün sonunda pişmanlıkla geçmişini seyre dalan ve utanç veren anılarını kabullenmeye çalışan bir birey olarak karşımıza çıkmaktadır Masuji Ono. Hikâye, Ishiguro’nın güvenilemeyen ve kabuğuna çekilmiş anlatıcısı Masuji Ono tarafından aktarılır. Anlatıda okuyucu geri dönüş tekniğiyle Ono’nun bir zamanlar propagandacı tabloları ve öğretileri ile emperyalist Japon hükümetine hizmet ettiğini öğrenir. Ishiguro bir ulusun yanılsamasını okuyucusuna Ono’nun şahsi ve öznel hafızası ve savaş sonrası travmatize olmuş toplumsal hafızayı yan yana koyarak sunmaya çalışmaktadır. Öznel hafıza ve toplumsal hafızanın uyuşmazlığı, yer yer çelişkileri hafıza kavramının aslında başlı başına sorunlu varlığını da gözler önüne sermektedir. Bu makale anlatıdan bazı örneklemelerle bu çetrefilli birey toplum ilişkisini irdelemeyi amaçlamaktadır. Ishiguro’nun eserinde ele alındığı kadarıyla Japon kültüründe ve toplumunda meydana gelen değişiklikler Ono’nun torununa, Ichiro’ya, dair örnekler üzerinden değerlendirilecektir. Bu örnekler parçalanmış ve tahrip olmuş toplumsal hafızayı açıklama konusunda faydalı olmakla birlikte Ichiro’nun sinematik tecrübesi ile işgal altında kalmış Japonya’nın Amerikanlaşma sürecini ortaya koyar. Ichiro’nun sinematik tecrübesi ise Theodore Adorno’nun ‘kültür endüstrisi’ bağlamında ele alındığında çok farklı okumalara olanak sağlamaktadır.
Kazuo Ishiguro’s works generally revolve around the function and meaning of art for individuals in society, and he emphasizes the subjectivity and volatility of fragmented individual memory as a counterpart to collective memory as in the case of Masuji Ono in An Artist of the Floating World (1986). The story is narrated by Ishiguro’s unreliable and resentful narrator Masuji Ono, whom the reader learns was once in the service of the Japanese imperial government with his propagandistic paintings and teachings during the Imperial period. In this essay, I will argue that Ishiguro attempts to show us the deception of an entire nation in which the traumatized collective memory of the post-war period collides with the individual and subjective memory of the self-deceiving Masuji Ono through specific examples from the text. In order to show the fragmented and disturbed public memory, the changes in Japanese society and culture depicted in Ishiguro’s novel are examined and observed using examples from Ono’s grandson Ichiro’s cinematic experiences, which show us the Americanization process in occupied Japan in light of Adorno’s theory of the "culture industry."
Alan : Eğitim Bilimleri; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Ulusal
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
