Atıf Sayısı
2
Görüntüleme
49
İndirme
8
Bazı gramer birimlerinin Türk dilinin ilk yazılı metinlerinden itibaren zamana ve çevreye bağlı olarak değişkenlik göstermesi doğal olmakla birlikte, aynı zaman ve çevrede çeşitlilik göstermesi, dillerin aynı gramer kategorisi için farklı stratejiler geliştirdiğini göstermektedir. Bu gramer kategorilerinden biri de istek paradigmasıdır. Diğer diller gibi Türk dilinde de istek paradigması, morfemler, morfosentaktik yapılar ve leksik birimler ile ifade edilebildiği gibi herhangi bir işaretleyicisi olmayan semantik yolla da ifade edilebilmektedir. Eski Türkçede istek paradigmasının diğer ifade şekillerinin yanı sıra fiiller ile de yerine getirildiği bilinmektedir. Bu çerçevede Eski Türkçede istek ifade eden fiillerden biri de kol- fiili ve türevleridir. Bu makalede, istek paradigmasını karşılayan fiillerden biri olan kol- fiilinin, istek anlam alanını karşılamak üzere hangi morfemlerle birleştiği, hangi durumlarda tercih edildiği gibi hususlar ile fiilin istek paradigması içindeki yeri üzerinde durulacaktır. Aynı şekilde yazıda, fiilin ekler ile genişlediği örnekler de bu çerçevede sorgulanacak ve değerlendirilecektir.
While it is natural that some grammatical units change from the first written texts of the Turkish language depending on time and environment, the diversity in the same time and environment shows that the languages have developed different strategies for the same grammatical category. One of these grammatical categories is the paradigm of desire. As in other languages, in the Turkish language, desire paradigm, morphems, morphosentactic structures and lexical units can also be expressed by semantic means without any indicator. In ancient Turkish it is known that the paradigm of desire is fulfilled with other forms of expression as well as facts. In this context, one of the facts expressing desire in ancient Turkish is the hands-on and derivatives. In this article, one of the facts that meet the paradigm of desire will be focused on what morphems are combined to meet the field of desire meaning, what circumstances are preferred, and the place of the facts within the paradigm of desire. Similarly, in the text, the examples that the fact expands with the additions will also be questioned and evaluated in this framework.
Although it is natural that as from the first written texts of the Turkic language some grammatical units vary depending on time and environment, existence of variations in the same time and environment shows that the languages have developed different strategies for the same grammar category. One of these grammatical categories is the paradigm of optative. Like other languages, in the Turkic language, the paradigm of optative can be expressed in semantic way that doesn't have any marks as well as morphemes, morphosyntactic structures, lexical units. It is known that the paradigm of optative in Old Turkic is performed by verbs as well as other forms of expression. In this context, one of the optative verbs in Old Turkic is the verb kol- and its derivatives. In this article, it will be focused on the verb kol-, one of the verbs that fulfills paradigm of optative, which morphems it combines with, in which cases it is preferred and its place in the paradigm of optative. Likewise, the examples in which the verb expands with suffixes will be questioned and evaluated within this framework.
Alan : Eğitim Bilimleri
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Atıf Yapanlar
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
