Atıf Sayısı
1
Görüntüleme
47
İndirme
8
Bu makalenin amacı, silahlı kuvvetlerin kurumsal dönüşümünü incelemeye yönelik bir kuramsal çerçeve önermektir. 1970’lerden itibaren siyasal, ekonomik ve toplumsal alanlarda ileri sürülen kuramsal yaklaşımlar genellikle post-modern, post-fordist ve/veya neoliberal olarak nitelenmektedir. Devleti ve onun idari vasıtası olan kamu yönetimini yeniden yapılandırmayı amaçlayan bu yaklaşımlar, devletin meşru güç kullanma tekelini temsil eden ve modern bürokratik devlet düşüncesine göre örgütlenmiş olan silahlı kuvvetlerin kurumsal değişimini de hedeflemiştir. Bu süreçte, silahlı kuvvetlerin bir taraftan meşru güç kullanma tekelinin diğer taraftan bürokratik örgütlenme biçiminin dönüşümü üzerinden hem düşünsel olarak hem de uygulamada yeniden inşa edildiği gözlenmektedir. Bu çalışma, ülkelerin silahlı kuvvetlerindeki dönüşümün genel olarak devlet aygıtı ve kamu yönetimine ilişkin değişimden bağımsız ele alınamayacağını savunmaktadır. Bu kapsamda, çalışmada önerilen kuramsal çerçevenin ana gövdesini kamu yönetimi ve onun yakın ilişki içinde olduğu disiplinler oluşturmaktadır. Kuramsal çerçeve ekonomik (Yeni Kurumcu İktisat), siyasi (Demokratikleştirme) ve yönetsel (Yeni Kamu İşletmeciliği) boyutları içermektedir. Çalışma, farklı bir bilimsel disiplin kullanarak veya kuramsal değişimlere göre farklı veya tamamlayıcı kuramsal çerçevelerin oluşturulabileceğini kabul etmektedir.
The purpose of this article is to propose a theoretical framework to study the corporate transformation of the armed forces. The theoretical approaches advanced in political, economic and social fields since the 1970s are often described as post-modern, post-fordist and/or neoliberal. These approaches aimed at restructuring the state and its administrative public administration, also aimed at the institutional change of the armed forces that represent the state’s legitimate power use unit and are organized according to the modern bureaucratic state idea. In this process, it is observed that, on the one hand, the unity of legitimate power use of the armed forces is rebuilt both mental and practical through the transformation of the form of bureaucratic organization on the other hand. This study argues that the transformation in the armed forces of the countries can not be addressed independently of the change in the state and public administration in general. In this context, the main body of the theoretical framework proposed in the study is the public administration and the disciplines in which it is in close relationship. The theoretical framework includes the dimensions of economic (New Institutional Economy), political (Democratization) and administrative (New Public Business). The study acknowledges that different or complementary theoretical frameworks can be created using a different scientific discipline or based on theoretical changes.
The aim of this article is to propose a theoretical framework to examine the institutional transformation of the armed forces. The theoretical approaches put forward in political, economic and social domains after the 1970s are described as post-modern, post-fordist and/or neo-liberal. These approaches for restructuring the state and public administration have argued for institutional change of the armed forces, both representing the state’s monopoly on the legitimate use of force and organized according to modern bureaucratic state thought. It is observed that the armed forces have been reconstructed intellectually and practically through transforming both the monopoly on the legitimate use of force and the bureaucratic organization. This study argues that the transformation of armed forces cannot be handled independently from changing state apparatus and public administration. Public administration and its closely related disciplines comprise the main body of the theoretical framework proposed in this study. Theoretical framework incorporates economic (New Institutionalist Economics), political (Democratization) and administrative (New Public Management) dimensions. The study acknowledges that alternative or complementary theoretical frameworks can be formed using other scientific disciplines or through changing theoretical field.
Alan : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Ulusal
Makale Detay 
Atıf Yapanlar
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
