Abstract:

Bir zamanlar Sultan Mesud’un başşehri olan Amasya, 1243-1341 yılları arasında Moğol egemenliğinde kalmıştır ve bu dönem İlhanlı dönemi olarak adlandırılmaktadır. Sabuncuoğlu Şerefeddin Darüşşifası da bu dönemde, İlhanlı hükümdarı Sultan Olcaytu Mehmed Han’ın karısı İlduş Hatun’un kölesi olan Anber bin Abdullah tarafından inşa ettirilmiştir. Klasik darüşşifa planlamasına sahip olan yapı, mimari ve üslupsal özellikleri ile farklı araştırmacılar tarafından araştırılmış ancak yapının renovasyonu üzerine herhangi bir çalışma yapılmamıştır. Tarihi yapıları kullanarak yaşatma/koruma düşüncesi, ülkemizde 2005 yılında “Yıpranan Tarihi ve Kültürel Taşınmaz Varlıkların Yenilenerek Korunması ve Yaşatılarak Kullanılması Hakkında Kanun” ile hayata geçirilebilmiştir. Tarihi yapıların müze olarak yeniden kullanılması ise Osmanlılar döneminde Hagia Eirene Kilisesi’nin 1846 yılında müzeye dönüştürülmesiyle gerçekleşebilmiştir. Bu çalışmada Sabuncuoğlu Şerefeddin Darüşşifası’nın müze olarak yeniden işlevlendirilmesi gözlenmiştir. Çalışmaya başlamadan önce literatür araştırması yapılmış, daha sonra alana gidilerek yerinde gözlemler yapılmış, fotoğraflar çekilmiş ve yapının kullanıcılarından bilgiler alınmıştır. Yapının yeni işleviyle sürdürülebilirliği irdelenmiş, yeni işlevin hem yapıya hem de kente dair artı ve eksileri tespit edilmeye çalışılmıştır. Yapılan incelemeler ve araştırmalar neticesinde yapının müze olarak yeniden işlevlendirilmesinin yapının sürdürülebilirliği açısından uygun olduğu, yeni işlevinin kente ekonomik ve simgesel değer kattığı ancak yapının yakın çevresinde düzenlemeler yapılması gerektiği tespit edilmiştir.

Keywords: