Özet:

COVID-19 ilk 2019 yılının Aralık ayında Çin’in Vuhan Eyaleti’nde görülmüş ve kısa sürede solunum yolu rahatsızlıklarıyla karakterize olan, bulaş riski yüksek küresel bir pandemi haline gelmiş kompleks, viral bir hastalık olarak tanımlanmıştır. SAR-CoV-2 virüsünün etken olduğu bu hastalığın, hafif solunum yolu belirtilerinden (ateş, öksürük, solunum güçlüğü) daha şiddetli enfeksiyonlara ve sorunlara (zatüre, solunum yetmezliği, böbrek ve karaciğer yetmezliği, kardiyovasküler problemler ve ölüm) neden olduğu bildirilmektedir. Bu çalışmada 40 yaşındaki kadın hasta, boğaz ağrısı, öksürük, halsizlik, şikayeti ile hastaneye başvurmuştur. PCR testi negatif ancak Covid temaslı olması ve toraks bilgisayarlı tomografi (BT) bulgularının pozitif olması sebebiyle COVID-19 şüphesiyle hastaneye yatırılarak tedavi altına alınmıştır. COVID-19 hastalığı tekrarlı bulaş özelliği, uzun süreli sosyal izolasyonları ve henüz tam olarak spesifik olmayan tedavisi gibi hastaları tahammülsüzlüğe iten bir süreç olduğundan olgu, umut aşılayan Joyce Travelbee’nin insan-insana ilişki modeline göre değerlendirilerek hemşirelik bakımı verilmiştir. Bu çalışma; olgunun, hastalık nedeniyle içinde bulunduğu psikososyal durumu değerlendirerek, yaşadığı acı ve ağrı deneyiminden anlam bulmasını sağladığını, hemşireye olan güveninin, hastalığın bulaş ve korunma yöntemleri konularındaki endişeleriyle başetmesini kolaylaştırdığını ve tedavisine katılımıyla iyileşme umudunu güçlendirdiğini göstermiştir.

Anahtar Kelimeler: