Özet:

AMAÇ: Amaç Metisiline dirençli Staphylococcus aureus (MRSA) ve metisiline dirençli koagülaz negatif stafilokoklar (MRKNS) dünya genelinde önemli enfeksiyon etkenleridir. Vankomisin ve diğer glikopeptit antibiyotikler MRSA ve MRKNS ile oluşan enfeksiyonların tedavisinde kullanılan belli başlı antibiyotiklerdir. Metisiline dirençli stafilokok suşlarının yüksek prevelansı, vankomisin kullanımında artışa yol açmıştır. Bu durum ise metisiline dirençli stafiloklarda glikopeptitlere duyarlılığın azalmasına neden olmuştur. Vankomisine duyarlılığı azalmış olan MRSA suşlarının yol açtığı enfeksiyonların tedavi seçenekleri sınırlıdır. Tigesiklin MRSA ve/veya MRKNS’ nin yol açtığı enfeksiyonların antimikrobiyal tedavileri için alternatif olarak göz önünde tutulmalıdır. Bu çalışmanın amacı tigesiklinin çeşitli kliniklerden izole edilen metisiline dirençli stafilokok suşlarına karşı in vitro antimikrobiyal aktivitesinin belirlenmesidir. YÖNTEMLER: Stafilokok suşları Ocak ve Aralık 2010 tarihleri arasında Konya Eğitim ve Araştırma Hastanesi Mikrobiyoloji Laboratuvarında izole edilmiştir. İzole edilen suşlar konvansiyonel metodlar ve tam otomatik bakteri identifikasyon ve duyarlılık sisteminin (Phoenix 100, BD, Sparks, USA) her ikisi kullanılarak tanımlanmıştır. Metisilin direnci disk difüzyon yöntemi (oksasilin 1 μg ve sefoksitin 30 μg diskleri) Klinik ve Laboratuvar Standartları Enstitüsü’nün (Clinical and Laboratory Standards Institute-CLSI) talimatlarına göre uygulanmış ve değerlendirilmiştir. İzole edilen suşlar için tigesiklinin minimum inhibitör konsantrasyon (MİK) değerleri E-test metodu (bio-Merieux Marcy l’Etoile, France) ile belirlenmiştir. BULGULAR: Seksen beş dirençli stafilokok suşunda 35 (%41)’i Staphylococcus aureus ve 50 (%59)’si koagülaz negatif stafilokok olarak tanımlanmıştır. Otuz beş MRSA izolatı için tigesiklinin MİK değerleri şu şekilde bulunmuştur: MİK50: 0,094 μg/ml, MİK90: 0,5 μg/ml, 50 MRKNS izolatı için ise MİK50: 0,047 μg/ml, MİK90: 0,25. Bütün izolatların tamamı tigesikline duyarlı (%100) bulunmuştur. SONUÇ: Bu çalışmanın sonuçları tigesiklinin MRSA ve MRKNS izolatlarının her ikisine karşı etkili in vitro antimikrobiyal aktiviteye sahip olduğunu göstermektedir. Tigesiklin, dirençli MRSA ve MRKNS etkenlerinin yol açtığı enfeksiyonların tedavisinde alternatif antibiyotiklerin tamamının dirençli olduğu durumlarda son seçenek olarak tercih edilebilir.

Anahtar Kelimeler: