Abstract:

Bu araştırmanın amacı; Gençlik Spor Genel Müdürlüğü taşra teşkilatında çalışan personelin iş doyum düzeylerinde; cinsiyet, yaş, eğitim seviyeleri ve hizmet yıllarına göre farklılıklarını araştırmaktır. İş doyum düzeyi hakkında veriler elde etmek için Muğla, Aydın ve İzmir il müdürlüklerinde çalışan 71 personele iş tatmin anketi uygulanmıştır. Elde edilen verilerin istatistikî değerlendirilmesinde SPSS programında frekans, bağımsız gruplarda t-testi ve tek yönlü varyans analizi Anova , farklılıkların hangi gruptan kaynaklandığını bulmak için de Scheffe-F testi uygulanmıştır. Yapılan çalışmada G.S. İl Müdürlüğü personelinin cinsiyetler arasında iş doyum düzeyleri açısından anlamlı bir farklılığa rastlanmamıştır.Personelin eğitim durumlarına göre karşılaştırma yapıldığında iş doyum düzeyleri arasındaki farklılıklar gelişme yükselme imkânları p=,001 örgütsel ortam p=,022 ve ücret p=,017 alt boyutunda anlamlı bir farklılığa rastlanırken; iş niteliği p=,370 çalışma şartları p=,650 ve iş arkadaşları p=,056 alt boyutunda anlamlı bir farklılığa rastlanmamıştır.Farklılıkların hangi gruptan kaynaklandığını bulmak için yapılan Scheffe-F testine göre gelişme yükselme alt boyutunda; eğitim seviyesi yüksek olan personel en yüksek iş doyum düzeyine sahiptir. Buna göre yüksek lisans, X =15 ±1.41 üniversite X =14,7 ±2.38 ve lise 3 X =12,75 ±3.56 mezunu personelin; ortaokul X =10,3 ±3.99 mezunu personele oranla daha fazla iş doyumuna sahip olduğu görülmektedir. 7 Ücret alt boyutunda yüksek lisans X =24.50 ±0.7 ve üniversite X =19,02 ±4.16 mezunu personelin; lise X =16,60 ±5.17 ve ortaokul X =15,12 ±5.54 mezunu personele oranla daha fazla iş doyumuna sahip oldukları görülmektedir. Yaşa ve hizmet yıllarına göre iş doyum düzeylerinde anlamlı farklılığa rastlanmamıştır.

Keywords: