Özet:

Amaç: Retinal ven dal tıkanıklığına (RVDT) bağlı makula ödemi tedavisinde intravitreal bevacizumab ve triamsinolon asetonid enjeksiyonunun görsel sonuçları ile foveal kalınlıklar açısından karşılaştırılması. Yöntem: Bu retrospektif kohort çalışmanda, RVDT’ye bağlı makula ödemi tedavisi için intravitreal triamsinolon asetonid (İVTA) (Grup I) veya bevacizumab (Grup II) enjeksiyonu uygulanan 28 hastanın 28 gözü incelendi. Hastaların enjeksiyon öncesi ve sonrası 1.hafta, 1.ay, 2.ay, 3.ay,6. ay ve 12 ayda oftalmolojik muayeneleri yapıldı. Çalışmada Görme keskinliği (LogMAR), foveal kalınlık ve komplikasyonlar değerlendirildi. Bulgular: Şikayetlerinin başlangıcı ile ilk enjeksiyon arasında geçen süre ortalaması Grup I’de 426±15 gün iken Grup II’de 238±407 gün idi. İntravitreal triamsinolon asetonid yapılan 13 olguda tedavi öncesi foveal kalınlık düzeylerine göre tedavi sonrası 1. hafta, 1. ay, 3. aylarda görülen düşüşler anlamlıdır. İntravitreal bevacizumab yapılan 15 olguda tedavi öncesi foveal kalınlık düzeylerine göre tedavi sonrası tüm takip dönemlerinde görülen düşüşler anlamlıdır Grup II’de tedavi öncesi görme keskinliği düzeylerine göre 1. hafta, 6. aydaki görme keskinliğinde görülen artış anlamlıdır. Grup I’de tedavi sonrası görme keskinliği artmasına karşın tedavi öncesine göre anlamlı bir değişim görülmedi. Grup I ve Grup II’de; göz içi basıncı düzeylerinde anlamlı bir değişim görülmedi. Sonuçlar: RVDT’ye bağlı makula ödemi tedavisinde İntravitreal bevacizumab ve triamsinolon asetonid enjeksiyonu foveal kalınlık ve görme keskinliği açısından güvenilir ve etkindir. Bu konuda ileriye dönük, uzun süreli, karşılaştırmalı daha fazla olgu sayısı içeren çalışmalar gerekmektedir. 

Anahtar Kelimeler: