Abstract:

Gelenekçi ekolün İslam dünyasındakibüyük temsilcisi olan Seyyid Hüseyin Nasr, fikirleri ve eserleri aracılığıyla etkisi İslam dünyasının sınırlarını aşmış olan bir düşünürdür. Bu araştırma ile Seyyid Hüseyin Nasr’ın geleneğe yüklediği derin ve kapsamlı anlamı ortaya koymak ve dinlerin bu gelenek tasavvuru içindeki yerini tespit etmek istiyoruz. Araştırmamız bu amaca bağlı olarak ayrıca onun ezelî hikmet perspektifinden bilime yaklaşımını ve idealize ettiği “kutsal bilim” anlayışını genel hatlarıyla incelemeyi de hedeflemektedir. Nasr’ın düşüncesinde gelenek, kutsal, manevi, ezeli hikmet, mutlak, nispi, şeriat, tarikat, hakikat, zahir, batın, merkez ve ilahi terimleri anahtar kavramlar konumundadır. Nasr, gelenek derken örf, adet ve alışkanlıkları değil, semavi ilkeler dizisini ve bunların farklı zaman ve koşullarda belli bir insan topluluğuna indirilmesini ve uygulanmasını kast eder. Bu araştırma sonucunda, Nasr’ın gelenek ve ezelî hikmet kavramlarıyla insanlığın bazı yerel farklılıklarla birlikte tarih boyunca oluşturduğu ortak mirasına vurgu yaptığı ve insanlığın hem sosyal planda hem de tabiatla ilişkisinde barış ve mutluluğu elde edebilmesinin yolunun mutlak ilahi değerleri esas alan kutsal bilimden geçtiğine dikkat çektiği tespit edilmiştir

Keywords: