Cumhuriyet’in kurulduğu yıllarda Türkiye’de eczacılığın durumu, kullanılan ve yapılan ilaçlar, eczacıların yararlandığı kodeksler gibi birçok konuda ayrıntılı bilgiler veren Fenn-i İspençiyarî (eczacılık sanatı/tekniği) kitabının 2010 yılında Osmanlıca’dan günümüz Türkçesine çevrilmesi eczacılık tarihimiz açısından büyük bir önem taşımaktadır. Kitabın ikinci baskısının yapıldığı 1924 yılında, yazarlar (Ligor [Taranakides] ve Mustafa Nevzat [Pısak]), İstanbul Darülfünunu Tıp Fakültesine bağlı Eczacı Mektebi’nde ve Fen Fakültesi’nde, Fenn-i İspençiyarî ve Kimya derslerini vermektedir. Eser genel bilgiler bölümüyle başlamakta ve eczacılık tarihinin çok güzel bir özetinden sonra ‘Bizde Eczacılık’ başlığı altında dönemin eczacılık sorunları ele alınmaktadır. Takibeden bölümde ‘Hayvansal ve Bitkisel Droglar’ hakkında genel bilgiler verilmesi, Farmakognozi ve Galenik Farmasinin ne kadar iç içe olduğunu göstermektedir. Kitabın Galenik Farmasiye ayrılan ikinci bölümünde ise eczanede yapılan tüm eczacılık işlemleri ve galenik şekiller hakkında bilgi verilmektedir. O dönemde eczanede yapılan işlemlere ve hazırlanan preparatlara baktığımızda eczacılığın neden bir fenn (sanat/teknik) olarak kabul edildiği anlaşılmaktadır. Fenn-i İspençiyarî kitabının günümüz Türkçesine kazandırılması eczacılık tarihimizin bir dönemine ışık tutarak bu alandaki araştırmacılar için önemli bir kaynak oluşturmaktadır.
Alan : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|