Özet:

Osmanlı İmparatorluğu’nun külleri üzerinden doğan Türkiye Cumhuriyeti’nde, 1923-1946 yılları arasında Cumhuriyet Halk Partisi tek parti olarak iktidarı elinde tutmuştur. Cumhuriyet, Osmanlı’nın bürokratik yapısı ile birlikte ekonomik ve toplumsal yapıyı da devralmıştır. Tek parti dönemi, ülkede ulus-devletin inşa edilmeye, çağdaşlaşmanın-batılılaşmanın sağlanmaya çalışıldığı ve ülkenin geliştirildiği-dönüştürüldüğü bir dönem olmuştur. Bu amaçla ülkede bir dizi yenileşme reformu yapılmış ve devrimlerle ulus-devlet inşasına başlanmıştır. Bu gelişim-dönüşüm sürecinde geçmişle bağlantılı olarak başta din (İslamiyet) olmak üzere, kültürel yapıdaki birçok alanda yenileştirme-çağdaşlaştırma yoluna gidilmiştir. Bu dönemde din (İslamiyet), devrimleri yerleştirmede dönüştürülmesi gereken kurumların başında gelmiştir. Bu çalışmanın amacı, siyasal, toplumsal ve ekonomik yapı çerçevesinde tek parti döneminin din politikasını irdelemektir. Çalışmada, Başbakanlık Cumhuriyet Arşivi’ndeki (BCA) dönemle ilgili birinci elden belgeler değerlendirilmiş ve istatistiksel veriler ortaya konularak tek parti döneminin din politikası çözümlenmiştir. 

Anahtar Kelimeler: