Abstract:

Amaç: Bu çalışmanın amacı toplumda yaşayan yaşlılarda ayak fonksiyonunun denge, düşme ve düşme endişesi ile ilişkisini belirlemektir. Gereç ve Yöntem: Denizli merkezde yaşayan 47 yaşlı (13 kadın, 34 erkek) çalışmaya dahil edildi. Ayak fonksiyonları Ayak Fonksiyon İndeksiyle (FFI), düşme endişesi Uluslararası Düşme Etkinliği Ölçeğiyle (FES-I), dinamik denge ve düşme riski Süreli Kalk-Yürü Testiyle (SKYT) değerlendirildi. Ayrıca yaşlıların son bir yıldaki düşme sayıları da sorgulandı. Bulgular: Çalışmaya katılan yaşlıların yaş ortalaması 75.34±7.81 yıldı. FFI skoruna göre yaşlılarda hafif derecede ayak ağrısı (21.19±19.87) ve aktivite kısıtlılığı (15.34±12.20), orta derecede yetersizlik (32.72±26.00) bulundu. Yaşlıların %76.7’sinin düşme endişesi yaşadığı, %57.4’ünün düşme riski taşıdığı saptandı. FES-I ile FFI’nin ağrı (r=0.538 p=0.000), yetersizlik (r=0.417 p=0.004) ve aktivite kısıtlılığı (r=0.532 p=0.000) alt grupları arasında pozitif yönde orta düzeyde anlamlı ilişki saptandı. SKYT ile FFI’nin ağrı (r=0.367 p=0.011) ve yetersizlik (r=0.352 p=0.015) alt grupları arasında pozitif yönde hafif düzeyde anlamlı ilişki gözlenirken aktivite kısıtlılığı (r=0.602 p=0.000) alt grubu ile yüksek düzeyde anlamlı ilişki bulundu. Sonuç: Çalışmamız sonucunda ayak ağrısının ve ayak problemlerinden kaynaklanan günlük yaşam aktivitelerindeki yetersizlik ve aktivite kısıtlılığının denge kaybını, düşme riski ve endişesini arttırabileceği saptandı. Ayak problemleri nedeniyle fiziksel aktivite kısıtlaması veya fiziksel aktiviteden kaçınma kısa vadede yaşlıyı düşmelere karşı korusa da, uzun vadede yaşlının fiziksel ve zihinsel sağlığına zarar vermekte, sosyal katılımını kısıtlanmakta, yaşam kalitesini azaltmakta ve gelecekteki düşme riskini arttırmaktadır. Bu sebeple yaşlıların ayak sağlığıyla ilgili farkındalıklarının artırılmasının, ayak problemlerinin belirlenip gerekli önlemlerin alınmasının tüm bu risklerin ortadan kaldırılması açısından önemli olduğunu düşünmekteyiz.

Keywords: