Özet:

Postmodern akım her alanda büyük değişimlerin yaşanmasına neden olmuştur. Edebiyatta da bu değişimin derin izlerini hem şekilsel hem de içerik olarak görmekteyiz. Postmodern yapıtlarda dil, kimi yerde söz dizimi kurallarına aykırı bir şekilde kullanılabilir. Postmodern romanlarda geleneksel kuralların dışına çıkılarak yapılan bu kuralsızlık eylemi aslında postmodernizmin başlıca ilkesidir. Klasik roman yapısının yıkıldığı bu eserlerde söz dizimi de gerek kelime grupları gerek cümle çeşitleri gerek cümle öğeleri farklı bir görünüş sergileyip bu akımdan payına düşeni alır. Bu çalışmamızda Süreyyya Evren’in postmodern romanlarından “Postmodern Bir Kız Sevdim ve Ur Lokantası” adlı eserlerinde görülen bazı söz dizimsel tespitler üzerinde durulmaktadır. Bu alanda yapılan çalışmalara farklılık, özgünlük ve postmodern romanın her alanda olduğu gibi söz dizimi açısından oluşturduğu gelenek dışı eğilime dair örneklere de metinde yer verilmektedir. Süreyya Evren’in eserlerinde postmodern edebiyatın hemen hemen bütün özellikleri görülmektedir. Bu özelliklerden biri de bilinçli bir tercih olarak yazarın dilde sergilediği aykırı tutumdur. Özellikle ironik anlatımın yoğun olduğu pastij ve parodilerde bu tutum, birçok örnekte görülmektedir. Bunun bilinçli bir tercih olduğu, yazım kurallarına aykırı bir şekilde yazılan sözcüklerin kullanıldığı bağlamdan anlaşılmaktadır. Bütün bunlar postmodernizme uygun bir tavrın göstergeleridir. Eserlerden hareketle tespit edilen özellikler örneklerle gösterilmiş, en doğru biçimde izah edilmeye çalışılmıştır. Makalemizin sonuç bölümünde elde edilen bulgular genel hatlarıyla değerlendirilip açıklanmıştır.

Anahtar Kelimeler: