Özet:

İşlem maliyetlerini en azlayan ve faydasını en çoklayan rasyonel insan ve ona atfedilen davranış biçimi, sadece örgüt içi faaliyetleri değil yaşamsal bütün alanları kapsama iddiasını gündeme getirmiştir. İktisadi örgüt kuramlarının, aksi yöndeki bir yaklaşımı ifade eden sade yaşam anlayışında ise, insanın şahsi gereksinimleri düşük bir seviyede görülmekte ve diğer insanların yararına olacak yöndeki davranış biçimi ön plana çıkarılmaktadır. İnsanların aydınlık yüzünü temsil eden sade yaşam anlayışı, iktisadi kuramlar çerçevesinde tarif edilen insan modelinin zıt kutbu olan bir diğer uç yaklaşımı temsil etmektedir. Yüzyıllar önce yaşamış olsalar da filozoflar, günümüzün bilimsel literatüründeki bazı teorik yaklaşımlara öncülük eden görüşler öne sürmüşlerdir. Antik dönemlerde benimsenerek yaşama geçirilen ve birincil kaynak eserlerde yer verilen görüşler günümüzün teorik bilgi birikimi ile belirgin bir koşutluk içermektedir. Bu ise teorik alana felsefi anlamda katkı sağlayabilecek bir dizi anlatım, aktarım, yorum ve değerlendirmelerin ortaya konulabileceği çıkarsamasına olanak tanımaktadır. Söz konusu çıkarsamadan hareketle kaleme alınan makalede, Diyojen’in sadece sözleriyle değil aynı zamanda yaşam biçimiyle de ortaya koymuş olduğu görüşler, günümüzün teorik tartışmaları ile birlikte ele alınarak çeşitli değerlendirmeler yapılmaya çalışılmıştır. Nitel bir inceleme olan makale, araştırma deseni bakımından doküman incelemesi kapsamında yürütülmüştür. Sonuç olarak Diyojenik anlayışın göz ardı edildiği bir iktisadi, dolayısıyla da örgütsel davranış biçiminin uygun olmadığı vurgulanmıştır.

Anahtar Kelimeler: