Atıf Sayısı
5
Görüntüleme
42
İndirme
8
Çalışmanın konusu, geçen 20 yıllık süreçte Brezilya’da başta başkanlık düzeyinde yaşanan siyasi değişimleri ve tartışmaları analiz etmektir. Demokrasilerde otoriterleşme ve popülist sağın yükselişi tartışmasına Avrupa dışından en tipik örneklerden biri, son yıllardaki gelişmelerle birlikte Brezilya olmuştur. Brezilya’nın 2003’te Lula da Silva yönetiminden 2019’da başlayan Bolsonaro yönetimine kadar geçirdiği değişim dalgası, popülizmin demokrasiye yönelik eleştirilerinin farklı kanatlarını sembolize etmektedir. Ülke 2013’ten bu yana protestolar, yolsuzluk soruşturmaları gibi konular etrafında yoğun siyasal ve sosyal krizler geçirmiştir. Bu çekişmeli süreç, Partido dos Trabalhadores’in (İşçi Partisi/PT) dördüncü döneminde başkan Dilma Rousseff’in görevden azledilmesi ile sonlanmıştır. Çalışmanın argümanı, popülist solun kısa vadeli başarılarını kurumsal dönüşümle destekleyemediği ölçüde hızlı bir çözülme yaşadığıdır. Brezilya örneğinde 2003-2015 arası gelişmelerde, popülist solun yürüttüğü denge politikalarının boşa çıktığı görülmektedir. Merkez siyasetin korunması, liberal demokratik sistemlerde oldukça zorlaştığı ve buna bağlı olarak radikal siyasetin yükselişe geçtiği söylenebilir. Çalışmada öncelikle PT’nin yükseliş süreci, seçimleri kazanan parti adayları Lula da Silva ile Dilma Rousseff’in başkanlık dönemlerindeki kritik gelişmeler ve ardından 2019 başında göreve gelen Bolsonaro’nun yükselişi analiz edilecektir. Brezilya’da soldan sağa hızlı geçiş üzerinden bir yandan da liberal demokrasilerde merkez siyasetin önemli derece yıprandığı ve demokrasilerin seçimle eş tutulan prosedürel boyutun sistemi demokratikleştirmek için yeterli olmadığı tezi işlenecektir. Bu çerçevede çalışmanın amacı liberal demokrasilerin tıkanıklığını aşmak için popülist siyasetin nasıl keskin dönüşümlere yol açabileceğini göstermektir. Brezilya’da değişim isteğini 2000’lerin başında ilk 20 yıl demokratik sol/popülist-sol sembolize ederken bugün ise aşırı-sağ/ popülist-sağ karşılamaktadır. Bu keskin değişimin temel nedeni, PT’nin kurmaya çalıştığı yeni demokratik hegemonyada paydaşlarını ya da ittifak yapacağı kesimleri doğru seçememesidir. PT’nin yükselişini sağlayan örgütlü toplumsal kesimlerle, sendikalarla ve yerel hareketlerle olan bağ bozulmuş ve iktidarda kalmak için merkez sağ ve elitlere daha çok taviz verilmiştir. Sistemi kontrol eden elitlere karşı, sol popülizmin demokrasiyi genişletme ve tabana yayma hedefi belli bir noktada dirençle karşılaşmıştır. Rousseff’in azledilmesi sürecinde yükselen sağ popülizmin krizin faturasını toplumsal farklılıklara çıkarmak isteği ve yakın geçmişe yönelik tepkisi, Bolsonaro gibi bilindik olmayan, görece yeni ve yıpranmamış bir ismin öne çıkmasını sağlamıştır.
The subject of the study is to analyze the political changes and discussions that have occurred in Brazil over the past 20 years, primarily at the presidency level. One of the most typical examples of democratic authoritization and the rise of the populist right debate from outside Europe has been Brazil, along with the developments in recent years. The wave of change that Brazil has spent from the 2003 Lula da Silva administration to the 2019 Bolsonaro administration symbolizes the different wings of populism’s criticism of democracy. Since 2013, the country has experienced intense political and social crises around issues such as protests, corruption investigations. This controversial process ended with the removal of President Dilma Rousseff from office during the fourth period of the Partido dos Trabalhadores (Partido dos Trabalhadores/PT). The argument of the study is that the populist left has experienced a rapid solution to the extent that it cannot support its short-term achievements by corporate transformation. In the example of Brazil, the developments between 2003 and 2015 show that the political balance of the populist left has been lost. The conservation of central politics can be said that it has become quite difficult in liberal democratic systems and that therefore the radical politics has gone up. The study will first analyze the rise process of PT, the critical developments in the presidency period of the winning party candidates Lula da Silva and Dilma Rousseff, and then the rise of Bolsonaro in office in early 2019. In Brazil, through the fast transition from left to right, on the one hand, there will be a thesis that in liberal democracies the central policy is significantly broken down and that the procedural dimension that democracies hold along with elections is not sufficient to democratize the system. The aim of the work in this framework is to show how populist politics can lead to sharp transformations to overcome the blockade of liberal democracies. In Brazil, the demand for change symbolizes the first 20 years of democratic left/populist-left in the early 2000s, while today it meets the extreme-right/populist-right. The main reason for this sharp change is that the new democratic hegemony that the PT is trying to establish is not able to correctly choose its stakeholders or the divisions that it will make alliances. The bond with the organized social divisions, trade unions and local movements that facilitated the rise of the PT has been broken and the central right and elite have been given more consensus to stay in power. Against the system-controlling elites, the goal of the left-wing populism to expand democracy and spread it to the foundation has encountered resistance at a certain point. The desire of the upward right-wing populism in the process of Rousseff’s decay to bring the crisis to social differences and its reaction to the near past have made it possible for an unknown, relatively new and untouched name, such as Bolsonaro, to appear.
Alan : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Atıf Yapanlar
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
