Özet:

Salgınlar tarihin her döneminde insanlığın baş etmek durumunda kaldığı ölümcül felaketlerdendir. 2019 yılında insanlığın gündemine giren Covid-19 salgını da gerek insan sağlığı üzerindeki etkisi gerekse toplumların alışılmış yaşam biçimlerini dönüştürmesi bakımından tarihin önemli kırılma anlarından biri olmuştur. Salgının insan sağlığı ve toplum yaşamı üzerindeki yıkıcı etkilerinin en aza indirilmesi için ilgili otoritelerce (siyasi karar alıcılar ve sağlık otoriteleri) belirli tedbirler alınmıştır. Bu tedbirlerden biri de Covid-19 etkeninin bulaşma riskini azaltacak olan fiziksel mesafedir. Bir zorunluluk neticesinde insan hayatına giren fiziksel mesafenin, insan zihnindeki mesafe algısını değiştirip değiştirmeyeceği ve diğer insanlarla fiziksel bir mesafe koyma pratiğinin fiziksel olmaktan çıkıp zihni, duygusal ya da psikolojik bir mesafeye (diğer bir ifadeyle toplumsal mesafeye) dönüşüp dönüşmeyeceği üzerinde durulması gereken bir konudur. Buradan hareketle çalışmanın temel amacı, otoritelerce zorunlu hale getirilmiş fiziksel mesafe koyma pratiğinin kişilerin mesafe algısındaki etkilerinin izini sürmektir. Bu doğrultuda kişilerin fiziksel mesafe tedbirlerine karşı tutumları, bu tedbirlerin günlük yaşam pratikleri ve toplumsal ilişkiler üzerindeki etkilerine ilişkin kanaatleri ve diğer insanlarla aralarına fiziksel olmayan bir mesafe koyma tavırları incelenmiştir. Bu inceleme gerçekleştirilirken fiziksel mesafe temel boyutu ile bireysel farkındalık tutumu, yasal tedbirler tutumu ve toplumsal etki algısı alt boyutları üzerinde durulmuştur. Erzurum ili Yakutiye ilçesinde görev yapan ya da ikamet etmekte olan kamu sektörü çalışanları, özel sektör çalışanları ve çalışmayan yetişkin bireyler araştırmanın evrenini oluşturmaktadır. Araştırma sonucunda fiziksel mesafe tutumunun toplumsal mesafe tutumu üzerinde anlamlı etkisinin olduğu saptanmıştır.

Anahtar Kelimeler: