Abstract:

Türk kültüründe kendine özgü yeri olan Hıdır-Nebi, Hızır- Nebi, Hıdır-Zinde bayramı Şubat ayının 9’unda Nahçıvan bölgesinde yaşayan Azerbaycan Türkleri arasında büyük çoşku ile kutlanmaktadır. Nevruz bayramından kırk gün önce kutlanan bu bayram nesillerden nesillere miras bırakılarak günümüze kadar gelmiştir. Bayram günlerinde uygulanan adet ve inanışlar uzun dönemli halk tecrübesine dayanmakla beraber benliğinde bin yıllık tarih saklamaktadır. Hıdır- Nebi buğdayının kavrulması, çerezlerin alınması, bayram günü dileklerinin gerçek olması için uygulanan yöntemler, akşam vakti kapıya gelecek olan çocukların payının verilmesi bayramın kültürel zenginliğini göstermektedir. Bölgede yaygın olan inanca göre bayram Hızır (a.s.) ve İlyas’ın (a.s.) bayramıdır ve onlerın şerefine kutlanmaktadır. Havaların soğuk olduğu dönemlerde bayramın kutlanması, Hızır’ın (a.s.) yardıma çağırılması ona olan ihtiyaçla alakalı olmuştur. İnanışlara göre, Hızır (a.s.) kendisi ile sıcak hava getirecek havalar az da olsa ısınacaktır. Hızır’ın (a.s.) bayram günü evlere rızık, gençlere nasip dağıtması inancı da bölgede yaygındır. Herkes rızkını ve nasibini Hızır’dan (a.s.) almak için farklı uygulamalar yapar, dileklerinin gerçek olması için dualar ederlerdi. Karşıdan gelen yılın bol bereketli olması için farklı uygulamalar yapar kendi aralarında çeşitli eğlenceler düzenleyerlerdi. Mevsimlik olarak kutlanan bu bayramla ilgili adet ve inanışlar günümüzde de devam etmektedir.

Keywords: