Views
8
Downloands
1
Amaç: Bu çalışmanın amacı, dental kaygı düzeyinin, oral hijyen ve ağız diş sağlığı farkındalığı arasındaki ilişkinin incelenmesidir. Gereç ve Yöntemler: Çalışma İstanbul Okan Üniversitesi çalışanları ve öğrencileri kapsamında toplam 431 katılımcı ile gerçekleştirildi. Hazırlanan anket formu internet üzerinden katılımcılara gönderilerek anket formlarının doldurulması istendi. Anket formunun ilk kısmı yaş, cinsiyet, diş hekimine gitme sıklığı, diş fırçalama sıklığı, yardımcı enstrüman kullanımı gibi sosyodemografik bulguları ve oral hijyen farkındalığını ortaya koyan sorular içermektedir. İkinci kısım ise Modifiye Dental Anksiyete Skalası’nı (MDAS) içermekte ve katılımcıların dental kaygı seviyelerini ölçmektedir. Bulgular: “Cut off” değeri ≥19 baz alındığında 431 katılımcının %6.7’sinin (n=29) yüksek dental kaygı düzeyine sahip olduğu görüldü. Kadınlar (11.35±4.49), erkeklere (10.43±4.12) göre daha yüksek dental kaygıya sahip ve cinsiyete göre MDAS düzeyleri arasında istatistiksel açıdan anlamlı farklılık bulunurken (p=0.046); eğitim seviyelerine (p=0.680) göre istatistiksel açıdan anlamlı farklılık saptanmadı. Arayüz fırçası kullanan ile kullanmayan katılımcıların dental kaygı düzeyleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılığa rastlanırken (p=0.028); diş hekimine gitme sıklığına göre dental kaygı seviyeleri arasında istatistiksel açıdan yüksek derecede anlamlılık tespit edildi (p<0.001). Sonuç: Elde edilen verilerin ışığında ağız diş sağlığına önem veren ve oral hijyen farkındalığına sahip bireylerin dental kaygı düzeylerinin yüksek olması beklenmemektedir. Dental korkunun veya hekimden kaçınma isteğinin, hastaların ağız diş sağlığı ve oral hijyen farkındalığını artıran bir etmen olmadığı görülmektedir.
Background: The aim of this study was to investigate the relationship between dental & oral hygiene and oral health awareness. Methods: A total of 431 subjects were included in the study. The questionnaire was sent to the subjects over the internet and asked to fill out the questionnaire forms. The first part of the questionnaire included questions about sociodemographic findings such as age, gender, frequency of dental visits, frequency of brushing, use of extra dental instruments and awareness of oral hygiene. The second part includes the Modified Dental Anxiety Scale (MDAS) and measures subjects' dental anxiety levels. Results: Based on the “cut off” value of ≥19, 6.7% (n=29) of the 431 participants were found to have high dental anxiety levels. While females (11.35±4.49) had higher dental anxiety than males (10.43±4.12) and there was a statistically significant difference between MDAS levels by gender (p=0.046); No statistically significant difference was found according to education levels (p=0.680). While there was a statistically significant difference between the dental anxiety levels of the participants who use interface brushes and those who do not (p=0.028); A statistically high degree of significance was found between dental anxiety levels according to the frequency of going to the dentist (p<0.001). Conclusion: High level of dental anxiety is not seen as a factor that increases the awareness of oral health and oral hygiene of individuals.
Field : Sağlık Bilimleri
Journal Type : Ulusal
Article Detail 
Similar Articles
Download PDF
Journal Information
Listen Paper
Cite
Print This Page
Share
Mendeley
