Görüntüleme
20
Çalışmamızda çocuk ve ergenlerde tip 1 diyabetes mellitus (DM) ile dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu (DEHB) ve DEHB şiddetiyle ilişkinin araştırılmasını amaçladık. Çalışmaya 6-18 yaş arası, tip 1 DM tanısı ile takip edilen olgular (n:80) ve sağlıklı çocuklar (n:80) alındı. Katılımcılara DSM-5(Amerikan Psikiyatri Birliği Ruhsal Bozuklukların Tanısal ve istatistiksel El Kitabı'nın beşinci baskısı) tanı ölçütlerinin göz önünde bulundurulduğu psikiyatrik değerlendirme, bilgi formu, Okul Çağı Çocukları (6-18) için Duygulanım Bozuklukları ve Şizofreni Görüşme Çizelgesi - Şimdi ve Yaşam Boyu şekli - Türkçe Uyarlamasının(ÇDŞG-ŞY-T) DEHB ile ilgili kısmı, DuPaul DEHB ölçeği, Conners Öğretmen Derecelendirme Ölçeği(CÖDÖ) ve Conners aile Derecelendirme Ölçeği (CADÖ) uygulandı. İki grup DEHB ve DEHB şiddeti açısından karşılaştırıldı. Tip 1 DM tanılı olguların 16’sı, kontrol grubundan ise 5’i DEHB tanısı aldı ve vaka grubunda DEHB tanısı oranı daha yüksek çıktı (Ki-Kare p<0,05). DEHB ölçek puanları arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulundu. Olgu grubunda DEHB tanısı alanların HbA1c ortalamaları, almayanlara göre daha yüksekti (p=0,020). Olgu grubunda DEHB tanısı alanların HbA1c ile CÖDÖ dikkat kısmı dışındaki tüm ölçek puan parametreleri, DEHB tanısı almayanlara göre daha yüksek bulundu (p=0,020). Olgu grubunda DEHB’li olanların, olmayanlara göre diyabet tanısı ile geçirilen süre, hastaneye yatış sayısı ve ketoasidoz atak sayıları daha fazlaydı (p<0.05). Çalışmamızda DEHB tanısı açısından kontrol ve olgu grupları arasında anlamlı fark vardı ve DEHB ile tip 1 DM arasında bir ilişki olması muhtemeldir. Bu ilişkinin net bir şekilde açıklanabilmesi için daha ayrıntılı ve ileri çalışmalara ihtiyaç vardır.
Our aim in this study was to investigate the relation between type 1 diabetes mellitus (DM) and attention deficit-hyperactivity disorder (ADHD) and severity of ADHD in children and adolescents. Cases (n:80) and healthy children (n:80) aged 6-18 and followed-up with Type 1 DM were included in the study. Psychiatric evaluation in the light of DSM-5 (The Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, Fifth Edition diagnostic criteria), an information form, the ADHD section of the Schedule for Affective Disorders and Schizophrenia for School-Age Children (6-18) (K-SADS-PL-T), the DuPaul ADHD Rating Scale, the Conners Teaching Rating Scale (CTRS), and the Conners Parental Rating Scale (CPRS) was applied to the participants. The two groups were compared in terms of ADHD and ADHD severity. Sixteen of the cases with type 1 DM, and 5 of the control group were diagnosed with ADHD, the rate of ADHD being higher in the case group (chi-square p<0.05). A statistically significant difference was determined between the ADHD scale scores. Mean HbA1c in cases diagnosed with ADHD in the case group was higher than in undiagnosed cases (p=0.020). All scale parameters, apart from HbA1c and the attention part of the CTRS, were higher in cases diagnosed with ADHD in the case group than in cases not diagnosed with ADHD(p=0.020). Duration of exposure to diabetes, and numbers of hospitalizations and ketoacidosis attacks were higher in cases with ADHD in the case group than in those without ADHD (p<0.05). There was a significant difference in terms of ADHD between the control and case groups in our study, and there is a probable association between ADHD and type 1 DM. Further, more detailed studies are needed to provide a clear explanation of that relation.
Alan : Sağlık Bilimleri
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
