Abstract:

Tanrı’nın doğanın akışına müdahalesi anlamına gelen mucize, Tanrı’dan vahiy getiren peygamberlerin, peygamberliklerini ispatlamalarının en önemli yollarından biridir. Vahiyle doğrudan bağlantılı olan mucize özellikle ilâhî dinleri ilgilendiren bir konudur. Düşünce tarihinde Tanrı’nın doğa kanunlarını değiştirebileceğini kabul edenlerin yanı sıra bu kanunların değişmesinin mümkün olmadığını ifade edenler de olmuştur. Örneğin, Aydınlanmacı bilim mensupları tabiat düzeninin bozulması anlamındaki mucizeyi kabul etmemişlerdir. Dinler tarihinde yer alan birçok mucize, tarihteki amacını yerine getirmiştir. Aydınlanma döneminin başlamasına sebep olan en önemli filozoflardan olan John Locke, felsefî sistemini oluştururken Hıristiyanlığı temele almıştır. Bu makale Locke’un mucize ile ilgili görüşlerini ele alıp değerlendirmeyi amaçlamaktadır.

Keywords: