Özet:

Yazarların var olduğu konusunda ortak noktada buluştukları belirtili ad tamlaması hususu yazı boyunca işlenecek konu olacaktır. Fakat öncelikle Newton’un şu sözü üzerinde durmak gerekir ; “Dilbilimciler dilbilgisini betimsel değil nominatif olarak kullanan okul öğretmenlerinden kendilerini ayırırlar. Dilbilimciler dilin bilfiil nasıl kullanıldığının tam bir tanımını yapmaya çalışırken ,öğretmenler biçimleri vurgulayıp kural dışılıkları cezalandırarak tanımları öğrencilerin kafasına iyice sokmak için kullanırlar. Erenoğlu (2006 :114 ,Newton’dan) Yani geleneksel dilbiliminin alışılagelmiş dilbilgisi kuralları ile dilbilimcilerin aktardığı dilbilgisi birbirlerinden oldukça farklıdır. Bu farklardan biri de dilbiliminin grameri tanımlarken anlam hususu üzerinde de durmasıdır. Anlam,bir sözccüğün ya da cümlenin anlattığı düşünce, zihnimizde canlandırdığı şeydir. Aynı zamanda iletişim için gerekli olan, olmazsa olmaz kavramlardan biridir. Bu noktada semantik kavramı devreye girer. Semantik kelimesinin sözlük karşılığına bakıldığında karşımıza “anlambilim” çıkmaktadır. Semantik iki şekilde inceleme gerçekleştirir.Bunlar : Felsefi ve bilimseldir. Felsefi tarafına bakıldığında kelimelerin arasındaki ilişki ön plana çıkar. Yani Türkçe derslerinde sıkça duyduğumuz kelimenin temel anlamı, yan anlamı gibi nitelikler bu alanın inceleme grubuna girer.Bu sebeple yazının yazılış amacına paralel olarak anlam konusu irdelenmiş ve çeşitli çıkarımlarda bulunulmuştur.

Anahtar Kelimeler: