Amaç: Bu çalışmanın amacı, ebeveynlerin sağlık çalışanı olmasının çocuk besleme konusundaki uygulama, tutum ve çocukluk çağı obezitesine yönelik algı ve ilgi üzerine etkisini değerlendirmektir. Ayrıca sağlık çalışanı olan ve olmayan ebeveynlerde hangi sosyodemografik özelliklerin çocuk besleme davranışı üzerinde etkili olduğunu değerlendirmek amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Kayseri ve civarı illerde yaşayan, 440 sağlık çalışanı ve 433 sağlık çalışanı olmayan ebeveyn ve 2-11 yaş arası çocukları çalışmaya dahil edilmiştir. Anket, iki bölümden oluşmaktadır: ebeveynler ve çocuklar hakkında genel bilgilerin yer aldığı bilgi formu ve Çocuk Beslenme Anketi. Daha sonra ebeveynlerin ve çocukların antropometrik ölçümleri ebeveyn beyanına göre kaydedilmiştir. Bulgular: Hem sağlık çalışanı hem de sağlık çalışanı olmayan gruplarda yaş, çocuk sayısı, ebeveyn ve çocuk vücut ağırlığı, Çocuk Besleme Anketi alt ölçek puanlarına etki eden sosyodemografik özelliklerdendir (p<0,05). Sağlık çalışanı olmayan grupta ise bunlara ek olarak eğitim durumu, gelir düzeyi ve kız çocuğa sahip olmak da Çocuk Besleme Anketi alt ölçek puanları üzerinde etkili olmuştur (p<0,05). Ayrıca tüm karıştırıcı faktörler düzeltildikten sonra, sağlık çalışanı olan bir ebeveyne sahip olmak, “yemek yeme baskısı” puanlarında %18'lik bir azalma ile ilişkilendirilmiştir. (p=0,016). Sonuç: Ebeveynin sağlık çalışanı olması, “yeme baskısı” puanlarının azalmasına katkı sağlamıştır. Ayrıca iki grupta çocuk besleme uygulamalarını etkileyen farklı faktörlerin olduğu da görülmüştür. Bu nedenle çocukluk çağı obezitesi ile mücadelede ebeveynler için beslenme eğitimi programları planlarken ebeveynlerin yaş, eğitim durumu, gelir düzeyi, meslek gibi sosyodemografik özellikleri dikkate alınmalıdır.
Objectives: This study aimed to evaluate the impact of parents being healthcare professional on child-feeding practices, attitudes, perceptions, and interests in childhood obesity. Additionally, it aimed to evaluate which sociodemographic characteristics were effective on child-feeding behavior in healthcare and non-healthcare professional parents. Materials and Methods: 440 healthcare and 433 non-healthcare professional parents and their children aged 2-11 living in Kayseri and surrounding provinces were included in the study. The questionnaire consists of two parts: an information form containing general information about parents and children and a Child Feeding Questionnaire. Then, anthropometric measurements of parents and children were recorded according to parental declaration. Results: Age, number of children, parents’ and children’s body weight were among the sociodemographic characteristics that affect the Child Feeding Questionnaire subscale scores in both healthcare and non-healthcare professional group (p<0,05). In the non-healthcare professional group, in addition to these, educational status, income level and having a daughter were also effective on Child Feeding Questionnaire subscale scores (p<0,05). In addition, after adjusting for all confounding factors, having a parent who is a healthcare professional was associated with an 18% reduction in “pressure to eat” scores. (p=0,016). Conclusion: The fact that the parent is a healthcare professional contributed to the decrease in “pressure to eat” scores. It was also observed that there were different factors affecting child-feeding practices in two groups. Therefore, sociodemographic characteristics of parents, such as age, education level, income level, and job, should be considered when planning nutrition education programs for parents in the fight childhood obesity.
Alan : Sağlık Bilimleri
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
