Özet:

Gelişen ve değişen dünyada milletler, kendileri olarak var olabilmek için çaba göstermektedir. Kendileri olarak kalmak değişime kapalı olmak anlamına gelmemektedir. Kültürün ihtiyaçtan doğduğu gerçeği var oldukça değişim kaçınılmazdır. İhtiyaçlarla şekillenen kültür, geleneksel kültürle beraber devam etmektedir. Milletlerin kendi kültürleri ile gelecekte de var olabilmesi değerlerini gelecek kuşaklara aktarabilme başarıları ile doğru orantılı olacaktır. Milli kimliğin yapı taşları olan milli kültür unsurlarının, yeni bireylere aktarımı bir takım kodlamaları ve sembolleştirmeleri de beraberinde zorunlu hale getirmiştir. Kültürün sembolleştirilmesi fark edilmesini ve akılda kalıcılığını arttırarak benimsenmesini kolaylaştırdığı için doğal olarak bu yola gidilmiştir. Bu çalışmada milli kimliğin aktarımında halk kültürünün önemi ve halk kültürünün Türk toplumu tarafından nasıl sembolleştirilerek aktarılmaya çalışıldığı üzerinde durulmuştur. Bu amaçla kültürün iki ayrı kolu olan maddi ve manevi kültürel unsurları dikkate alarak bu kültürel unsurların sembolik arka planı incelenmiştir. Bu çalışma daha önce tarafımızca doktora tezi olarak çalışılan “Türk Kültüründe Sembollerin Dili” isimli çalışmadan üretilmiştir. Çalışmanın ana konusu, hayatın geçiş dönemleri içerisinde yer alan “doğum geçiş dönemi” ile sınırlandırılmıştır. Doğum, geçiş döneminde, inanç ve inanışlarla da desteklenen sembollerin, milli kültürün gelecek kuşaklara aktarılmasında önemli bir rol oynadığı görülmüştür.

Anahtar Kelimeler: