Abstract:

Osmanlı Devleti ile doğu komşusu İran, tarih boyunca bazı sorunlar yüzünden sık sık savaşmışlardır. İlk defa Rusya ve İngiltere’nin arabuluculuğunda Erzurum’da barış yoluyla meseleleri halletme yoluna gitmişlerdir. Bağdat eyaletine bağlı olan Kerbela kasabası bir Osmanlı toprağı olmasına rağmen kasabanın Şiilerce kutsal sayılması nedeniyle burada İran’ın nüfuzu artmış, Bağdat valilerinin burada idare yetkisi kalmamıştır. Bağdat valisi Necip Paşa’nın Kerbela’da Osmanlı otoritesini yeniden kurma teşebbüsüyle askeri bir operasyon yapması, Erzurum’da başlayan barış hayallerini bir anda suya düşürmüştür. Askeri harekâtta haklı olmasına rağmen Erzurum konferansının toplandığı bir sırada böyle bir teşebbüste bulunması tasvip edilmemiştir. Bölgenin öneminden dolayı da azl edilmemiştir. Rusya ve İngiltere’nin yoğun gayretleri sunucunda Erzurum konferansına devam edilmiş ve 1847 Erzurum Antlaşması imzalanmıştır

Keywords: