Atıf Sayısı
15
Görüntüleme
83
İndirme
9
Kamusallığın Yapısal Dönüşümü, felsefe, sosyoloji, tarih, iletişim gibi farklı disiplinlerin verilerini sentezleyerek demokrasilerin örgütlenme ya da meşruiyet ilkesi olarak kamusal alanın jeneolojisini yapan olağanüstü kapsamlı, paradigmatik bir eserdir. Bu eserin önemi, her şeyden önce, Eleştirel Teori’nin normatif bir temelde yeniden yapılandırılmasına imkan veren “tahakkümden bağımsız iletişim” düşüncesinin ele alındığı ilk yer olmasıdır. Habermas’ın felsefesinde kamusal alan, bireylerin özel alanlarından çıkarak eşit yurttaşlar olarak tartışmaya katılabildikleri, toplumsal, kültürel ve politik her türlü mesele üzerine söz söyleyebildikleri, özgür tartışmanın alanı olarak tanımlanır. Ona göre, burjuva toplumuna özgü tarihsel bir kategori olarak ortaya çıkan ve gelişen bu alan, rasyonel tartışma yoluyla yurttaşlar arasında mevcut problemlerin çözümü için rasyonel bir uzlaşmanın tesis edilebilmesini mümkün kılması anlamında demokrasilerin kurucu/normatif unsurlarından birini oluşturur. Bu anlamda, kamusal alan, yurttaşların kendi kaderlerini özgür tartışma yoluyla belirleyebildikleri, rasyonel politik irade oluşumu alanı olarak kavranır. Eserin son bölümünde, 19. Yüzyıldan itibaren bu yapıların çözülme eğilimde olduğunu, kamusal alanın bireylerin tahakküm altına alınmasına götüren yapısal bir dönüşüme uğradığını ileri sürse de, Habermas’ın felsefesinin evriminde (farklı teorik çerçeveler içerisinde de olsa) rasyonel politik irade oluşumunun mekanı olarak kamusal alanın ideal bir şekilde nasıl tesis edileceği daima merkezi bir tema olarak kalır. Bu makalede, ilk olarak Kamusallığın Yapısal Dönüşümü’nde hem tarihsel hem de normatif bir kategori olarak kamusal alanın ele alınış biçimi tartışılmaktadır. İkinci olarak Habermas’ın, kamusal alanın yapısal dönüşümüne ilişkin yorumunun açmış olduğu temel tartışmalar, kendisine yöneltilen eleştirilere vermiş olduğu yanıtlar ve en nihayetinde politik irade oluşumunun mekanı olarak kamusal alan nosyonun Habermas’ın düşüncesindeki evrimi ele alınmaktadır.
The Structural Transformation of Communism is an extraordinary comprehensive, paradigmatic work that makes the geneology of the public space as the principle of democracy’s organization or legitimacy by synthesizing the data of different disciplines such as philosophy, sociology, history, communication. The importance of this work is, above all, that it is the first place where the idea of "independent communication" is addressed, which allows the Critical Theory to be restructed on a normative basis. In Habermas’s philosophy, the public space is defined as the area of free debate, where individuals can participate in the discussion as equal citizens, where they can speak on any kind of social, cultural and political issues. According to him, this field, which appears and develops as a historical category of the bourgeois society, constitutes one of the founding/normative elements of democracies in the sense that it is possible to establish a rational agreement between citizens for the resolution of the existing problems through rational debate. In this sense, the public sphere is understood as the sphere of the rational political will formation where citizens can determine their own fate through free debate. In the last part, 19. Although it has been stated that these structures have tended to dissolve since the century and that the public space has undergone a structural transformation that leads to the subordination of individuals, in the evolution of Habermas’ philosophy (although within different theoretical frameworks) it remains always a central topic on how the public space is ideally established as the place of the formation of rational political will. This article first discusses the way the public space is addressed as a historical and normative category in the Structural Transformation of Communism. Secondly, the main discussions that Habermas has opened on his interpretation of the structural transformation of the public space, the responses he has given to the criticism he has addressed, and ultimately the evolution of the opinion of the public space as the place of political will formation is addressed by Habermas.
Alan : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Atıf Yapanlar
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
