Özet:

Kur’ân-ı Kerîm, sosyoloji ilmi açısından bahsedilen tabiî ve idealist sosyal gruplardan bahsetmekte, fakat insanları idealist gruplara yöneltmektedir. Bu doğrultuda onlara rehberlik etmektedir. Bu makalede, Kur’ân’da yer alan sosyal gruplardan; ümmet, millet, karn, ehil, kabile, aşiret ve ashâb gibi belli başlıcaları sosyolojinin tiplerine aktarılmaksızın veya onlarla mukayese edilmeksizin niceliksel olarak büyükten küçüğe doğru irdelenmektedir. Kur’ân’ın toplumun kabilelere ve şubelere ayrılmasının “teârüf” için olduğunu özellikle vurgulaması, toplumun benzer yönleri ve taraflarının yanında farklı yönlerinin ve taraflarının da bulunduğunu göstermektedir. Değer unsuru olarak kabile veya bir kabileye mensubiyet değil, inanç ve takva esas alınmakta, kabile realitesi tanınmakla birlikte kavmiyet ve kabilecilik anlayışı reddedilmektedir.

Anahtar Kelimeler: