Abstract:

İletişim ve haberleşme, insanoğlunun önemli olgularından biridir. İnsanoğlunun duygu, düşünce, fikir ve hedeflerini açıklama ve paylaşma arzusu ile yazılmış birçok eser mevcuttur. Bunlardan biri de değişik amaçlarla yazılan mektuplardır. Mektup insanlık tarihinin önemli iletişim araçlarından sadece birisidir. Farklı türleri olmakla birlikte özellikle özel mektuplar, uzakta olan birisine olan özlem ve hasret konularının yanı sıra daha önce yaşadığı bir yeri / çevreyi özleme, hatırlama, sorma ve ilgilenme amacıyla kaleme alınabilirler. Muhteva olarak mektupların bir bölümünü edebî mektuplar oluşturmaktadır. Edipler, şair ve yazarlar şiir ve edebîyat sanatı hakkındaki düşüncelerini çeşitli mektuplar vasıtasıyla dile getirebilmektedirler. Klâsik Türk (Divan) Edebiyatı’nda şiir veya düzyazı formunda yazılmış birçok mektup örneği bulunur. Bunların bazıları ediplerin divanlarında, çeşitli şiir ve nesir mecmualarıyla münşeat ve mektup mecmualarında kayıt altına alınmış olabilirler. Muhteva olarak çeşitlilik arz etmesine karşın edebî mektup özelliği taşıyan manzum bir mektup kaleme alan şairlerden biri de Harîmî’dir. Şair mektubunu, duygu ve düşüncelerini rüzgâra / havaya açıklayıp onun vasıtasıyla haber gönderip alma ekseninde yazmıştır. Harîmî’nin mektubu Kâsımî Mecmuası’nın, manzum mektuplar bölümünde bulunmaktadır. Bu makalede, Harîmî’ye ait manzum mektup öncelikle Latin harflerine aktarılacak, ardından içeriği hakkında değerlendirmelerde bulunulacaktır. Mektubun Arap harfli tıpkıbasımı ise ek olarak verilecektir.

Keywords: